Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2017/8182 Esas 2018/191 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki kiralananın tahliyesi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın feragat nedeniyle reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; davalının 01.01.2014 başlangıç tarihli bir yıl süreli kira sözleşmesi ile kiracısı olduğunu, dava konusu taşınmaza sahibi olduğu ... isimli şirketin işyeri olarak ihtiyacı olduğunu belirterek davalının kiralanandan tahliyesine karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, ihtiyacın gerçek, samimi ve zorunlu olmadığını, davacının şirket ihtiyacı için dava açamayacağını belirterek davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; davadan feragat edildiğinden davanın reddine ve AAÜT hükümleri gereğince 5.762 TL nispi vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılara ödenmesine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından hükmedilen vekalet ücreti yönünden temyiz edilmiştir.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 6. maddesinde “Anlaşmazlık, davanın konusuz kalması, feragat, kabul, sulh veya herhangi bir nedenle; ön inceleme tutanağı imzalanıncaya kadar giderilirse, Tarife hükümleriyle belirlenen ücretlerin yarısına, ön inceleme tutanağı imzalandıktan sonra giderilirse tamamına hükmolunur. Bu madde yargı mercileri tarafından hesaplanan akdi avukatlık ücreti sözleşmelerinde uygulanmaz.” hükmü yer almaktadır.
Dosyanın incelenmesinde; davacının, 19.04.2016 tarihli ön inceleme aşamasından önce 15.04.2016 tarihli feragat dilekçesi ile davadan feragat ettiğini bildirdiği, böylelikle ön inceleme tutanağı imzalanıncaya kadar uyuşmazlığın feragat nedeniyle sona erdiği anlaşılmaktadır.
O halde; mahkemece; karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT uyarınca davacı lehine tarife hükümleriyle belirlenen ücretlerin yarısı oranında 2.881 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde vekalet ücretine hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
Ne var ki yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması HUMK .436/2 maddesi gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın vekalet ücretine ilişkin hüküm fıkrasında yer alan “5.762 TL” rakamının hükümden çıkarılarak yerine “2.881 TL” rakamının yazılmak suretiyle hükmün düzeltilmesine ve hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 16.01.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.