Cinsel saldırı tehdit katılan sanık ; kasten yaralama - hakaret katılan sanıklar - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/5330 Esas 2019/13376 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5330
Karar No: 2019/13376
Karar Tarihi: 17.12.2019

Cinsel saldırı tehdit katılan sanık ; kasten yaralama - hakaret katılan sanıklar - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/5330 Esas 2019/13376 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir katılan sanığın cinsel saldırı, hakaret, kasten yaralama ve tehdit suçlarından beraatına karar verirken diğer katılan sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyetine hükmetti. Temyiz istemleri reddedilen kararda, hüküm tarihi dikkate alınarak adli para cezalarının kesin nitelikte olduğu ve bu nedenle bir katılan sanığın adli para cezası hakkındaki temyiz isteminin reddine karar verildiği belirtildi. 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) adli para cezalarının kesin nitelikte olduğu vurgulandı. Kanun maddeleri olarak; 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde, 1412 sayılı CMUK\"nın 317. maddesi, ve CMUK\"nın 305/1. maddesi gösterildi.

14. Ceza Dairesi 2019/5330 E. , 2019/13376 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel saldırı tehdit (katılan sanık ...); kasten yaralama, hakaret (katılan sanıklar)
HÜKÜM : Katılan sanık ..."nın cinsel saldırı, hakaret katılan ..."a yönelik kasten yaralama ve tehdit suçlarından beraati ile katılan sanık ..."ye yönelik kasten yaralama suçundan mahkumiyetine; katılan sanık ..."nin atılı suçlardan mahkumiyetine; katılan sanık ... müdafisinin temyiz isteminin reddine

İlk derece mahkemesince verilen hükümler ile temyiz isteminin reddine dair ek karar temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan sanık ... hakkında diğer katılan sanık ..."ye yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) adli para cezaları kesin nitelikte olup buna göre mahkemece katılan sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan doğrudan tayin edilen 1.500 TL adli para cezasına ilişkin hükmün miktar itibarıyla CMUK"nın 305/1. maddesi gereğince kesin olmasından dolayı temyizi mümkün bulunmadığından, anılan hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Katılan sanık ... hakkında cinsel saldırı, tehdit, kasten yaralama, hakaret suçlarından kurulan hükümler ile katılan sanık ... müdafisinin temyiz isteminin reddine dair ek kararın temyiz incelemesine gelince;
Gerekçesi gösterilmek suretiyle temyiz isteminin reddine dair verilen ek karar ile tüm dosya kapsamı ve gerekçe içeriğine göre mahkemece kabul ve takdir kılınmış beraat hükümleri usul ve kanuna uygun bulunduğundan, katılan sanık ... müdafisi ile katılan ... vekilinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle ek karar ile hükümlerin ONANMASINA, 17.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.