MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki asıl ve birleşen 2012/143 Esas sayılı davada menfi tespit, birleşen 2013-397 Esas sayılı davada alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı asıl davanın kabulüne, birleşen davaların reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Asıl davada davacı vekili, taraflar arasında 20/11/2003 tarihli “Sistem Kullanım Anlaşması" imzalandığını, bu anlaşma uyarınca müvekkili şirkete ait Oto Prodüktör Tesislerde üretilen enerjinin ulusal sisteme verildiğini, davalının 21/02/2011 tarihli yazı ekinde dava konusu 11.759.277,93 TL tutarında kapasite aşımı gerekçesi ile ceza faturası gönderdiğini, davalıya itirazın sonuç vermediğini, “Sistem Kullanma anlaşmasının“ cezai şartlar başlıklı 10. maddesine göre ihlalin ...’ın uyarısına rağmen uyarıda belirtilen süre içinde sona erdirilmemesi halinde ceza tahhakkuk ettirilebileceğini ileri sürerek, 2003-2008 yıllarına ait 11.759.277,93 TL tutarlı faturalar nedeni ile davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Birleşen . Asliye Ticaret Mahkemesinin 2013/397 E. sayılı dosyasında davacı vekili, taraflar arasında 20/11/2003 tarihinde sistem kullanım anlaşması imzalandığını, 2003-2008 yılları için ayrı ayrı ceza faturaları düzenlenerek 21/02/2011 tarihli yazı ekinde davalı şirkete gönderildiğini, ancak davalı şirketin ceza faturalarını davacıya iade ettiğini, davalı şirketin hiçbir şekilde anlaşmada belirtilen maksimum kapasiteleri aşamayacağını belirterek 2003 yılı için düzenlenen 2.728,27 TL, 2004 yılı için 1.497.304,00 TL ve 267.096,27 TL"lik ceza faturalarının fatura tarihinden itibaren gecikme zammı ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Birleşen . Asliye Ticaret Mahkemesinin 2012/143 E. sayılı dosyasında davacı vekili, taraflar arasında 20/11/2003 tarihli sistem kullanım anlaşması imzalandığını ve 2012 yılına kadar yürürlükte kaldığını, davalının 11/05/2012 tarihli yazısı ile dava konusu 4.982.430,91 TL tutarında kapasite aşımı gerekçesi ile ceza faturası gönderdiğini, davalıya itirazın sonuç vermediğini, "Sistem kullanma anlaşmasının" cezai şartlar başlıklı 10.
maddesine göre ihlalin ...’ın uyarısına rağmen uyarıda belirtilen süre içinde sona erdirilmemesi halinde ceza tahhakkuk ettirilebileceğini ileri sürerek 4.982.430,91 TL tutarlı fatura nedeni ile davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Asıl ve birleşen davalarda davalılar davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece iddia, savunma ve dosya kapsamında; davalı ...’ın ceza faturası düzenlemeden önce uyarıda bulunmak zorunda olduğu gerekçesiyle dava konusu faturalardan dolayı menfi tespit talebine ilişkin asıl davanın kabulüne, birleşen . Asliye Ticaret Mahkemesinin 2013/397 E. sayılı dosyada asıl davada birleşen davaya konu toplam 4.982,430,91 TL"lik üç adet faturadan dolayı menfi tespit kararı verildiğinden, alacak davasının reddine, taraflar arasında 26/02/2009 tarihli TEİAŞ revize bildiriminin sözleşmenin 10. maddesindeki ihtar niteliğinde olduğu, alış kapasitesinin revize edilmesine ilişkin uyarıya rağmen revize için başvurmadan maksimum alış kapasitesini aşan düzeyde enerji alan ... A.Ş. hakkındaki -2 santrali yönünden yapılan ceza uygulamasının yerinde olduğu gerekçesiyle birleşen . Asliye Ticaret Mahkemesinin 2012/143 E. sayılı davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, taraf vekillerinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlerden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 25.09.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.