Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/2237 Esas 2019/1440 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2237
Karar No: 2019/1440
Karar Tarihi: 06.02.2019

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/2237 Esas 2019/1440 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkumiyetine karar verildi. Ancak karar, temyiz edilerek incelenmiştir. İptal kararının infaz aşamasında dikkate alınabileceği belirtilerek sanığın temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir. Ancak ceza miktarının hatalı hesaplandığı ve adli sicil kaydına dayanılarak yapılan bir değerlendirmenin yer olmadığına karar verilmiştir. Bu nedenle, hüküm kanuna aykırı olduğundan bozulmuştur. TCK'nın 179/3-2, 62, 53, 61/1 ve 3/1, 50/1 maddeleri kararda geçmektedir. TCK'nın 179/3-2 maddesi trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu düzenlemektedir. 62. maddesi, cezaların belirlenmesine ilişkin kuralları düzenlemektedir. 53. madde, hak yoksunluklarını belirlemektedir. 61/1 ve 3/1 maddeleri, cezaların belirlenmesinde kastın ve suçun ağırlığının dikkate alınmasını düzenlemektedir. 50/1 maddesi ise, hüküm açıklanmasının geri bırakılması hakkındaki kuralları düzenlemektedir.

12. Ceza Dairesi 2018/2237 E. , 2019/1440 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62, 53. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Kasıtlı suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kastı, suçun işleniş biçimi ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sanığın 167 promil alkollü vaziyette araç kullanırken yakalandığı olayda, sanığın almış olduğu alkolün derecesi gözetilerek alt sınırdan uzaklaşılmasında bir isabetsizlik bulunmamakla birlikte, hak ve nesafete uygun bir cezaya hükmedilmesi yerine, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülerek ve hatalı şekilde sanığın 255 promil alkollü olduğu belirtilerek yazılı şekilde fazla ceza tayin edilmesi,
2- Dosyada mevcut sanığa ait adli sicil kaydı incelendiğinde sanığa ait basit yaralama suçu nedeniyle verilmiş bir adet hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın bulunduğu ve mahkemece yargılama sürecindeki olumlu davranışlarının lehine takdiri indirim nedeni olarak uygulanmasına göre, dosya kapsamıyla bağdaşmayan "sanığın adli sicil kaydına yansıyan olumsuz geçmişi ve buna dayanan olumsuz kişilik durumu" şeklindeki gerekçeyle sanık hakkında TCK"nın 50/1. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 06/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.