Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/10939 Esas 2019/19863 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10939
Karar No: 2019/19863
Karar Tarihi: 05.11.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/10939 Esas 2019/19863 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, üç ayrı suçlama ile ilgili olarak verilen hükümlerin temyiz edilmesi üzerine karar vermiştir. İlk olarak, sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik katılanın, kanuni süresinden sonra verdiği temyiz talebi reddedilmiştir. İkinci olarak, sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik katılanın kanuni süresinden sonra verdiği temyiz talebi reddedilmiştir. Üçüncü olarak, sanık hakkında kasten yaralama suçundan ve görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen mahkumiyet hükümleri temyiz edilmiştir. Mahkeme, yargılama sürecine, toplanan delillere ve hüküm gerekçesine göre, sanık ve müdafiinin temyiz sebeplerini reddederek hükümlerin onanmasına karar vermiştir. Son olarak, sanığın görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen mahkumiyet hükmü bozulmuştur. Bu suçun özel güvenlik görevlisi olduğu kabul edilen müştekinin çalışma koşulları ve TCK'nın ilgili maddelerine göre suç vasfının tayini gerektiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri: 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 310/1. ve
3. Ceza Dairesi         2019/10939 E.  ,  2019/19863 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    HÜKÜMLER : Mahkumiyetlere dair

    Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    1) Sanık ... hakkında katılan ...’u kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik katılan ... vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
    Katılan sanık ... vekilinin 12.02.2016 havale tarihli temyiz süre tutum dilekçesini "sanık müdafii" sıfatı ile vererek “sanık müvekkili aleyhine hüküm kurulduğunu” beyan ettiği, ancak 29.02.2016 havale tarihli gerekçeli temyiz dilekçesinde ise, müşteki - sanık müdafii sıfatıyla temyiz isteminde bulunduğu, bu haliyle katılan sıfatıyla temyize yönelik 29.02.2016 havale tarihli dilekçenin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi uyarınca halen yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra verildiği anlaşılmakla, katılan ... vekilinin kanuni süresinden sonra vaki temyiz talebinin, CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
    2) Sanık ... hakkında katılan ...’ye yönelik görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik katılan ... vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
    Katılan sanık ...’nin 17.02.2016 havale tarihli temyiz süre tutum dilekçesini "sanık" sıfatı ile vererek “aleyhine ceza verildiğini, bu kararı temyiz ettiğini” beyan ettiği, ancak müdafiinin 07.03.2016 havale tarihli gerekçeli temyiz dilekçesinde ise, müşteki - sanık müdafii sıfatıyla temyiz isteminde bulunduğu, bu haliyle katılan sıfatıyla temyize yönelik 07.03.2016 havale tarihli dilekçenin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi uyarınca halen yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra verildiği anlaşılmakla, katılan ... vekilinin kanuni süresinden sonra vaki temyiz talebinin, CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
    3) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık ve müdafiinin temyiz talebinin incelenmesinde;
    Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık ve müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
    4) Sanık ... hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
    Sanık ..."un mahkumiyetine konu "görevi yaptırmamak için direnme" suçunun müştekisi ..."nin özel güvenlik görevlisi olduğunun kabul edildiği cihetle, özel güvenlik görevlisi olarak çalışabilmek için 5188 sayılı Kanun’un 10. maddesi uyarınca özel güvenlik eğitimini başarıyla tamamlamış olmak ve 11. maddesi uyarınca da Valilikten çalışma izni almak zorunluluğu olup, anılan Kanun"un 23. maddesine göre özel güvenlik görevlisi mağdurların kendilerine karşı işlenen suç nedeniyle kamu görevlisi sayılabilmeleri için yukarıda açıklanan koşulları taşımaları gerektiği anlaşıldığından, olayın müştekisi olan ..."nin bu koşulları taşıyıp taşımadığı, ayrıca özel güvenlik görevlisi sıfatını taşımasa bile çalıştığı işyeri ve hukuki statüsüne göre TCK’nin 6/1-c. maddesi kapsamında kamu görevlisi olup olmadığı denetime olanak verecek biçimde araştırılarak, sonucuna göre suç vasfının tayini gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeple, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 05.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.