Mahkemece, tazminat talebinin kısmen kabul kısmen reddine karar verilmiş, karar davalılar N.. Ö.., M.. Ö.., S.. Ö.., F.. Ö.. ve R.. E.. vekilince temyiz edilmiş, temyiz harç ve masrafları yönünden adli yardım talebinde bulunulmuştur. Davalıların bu başvurusu, Yargıtay Yüksek 11. Hukuk Dairesi"nin 02/07/2014 tarih ve 2014/91E.- 12746 K. sayılı kararı ile davalılar vekilinin ilk derece mahkemesine sunmuş olduğu 09/12/2013 tarihli dilekçesi ekinde mümeyyiz davalıların adli yardıma muhtaç olduğunu kanıtlayan herhangi bir belgeyi dilekçe ekinde sunmadığından davalıların adli yardıma ihtiyaç duydukları hususu kanıtlanamadığı gerekçesiyle reddedilmiştir. Bu karara karşı davalılar tarafından süresinde itiraz edilmesi üzerine HMK"nun 337/2. maddesi uyarınca itirazı inceleme görevi Dairemize ait olmakla dosya Dairemize gönderilmiş ve Dairemizin 23/10/2014 tarih ve 2014/29109 E.-24874 K.sayılı ilamı ile kesin olmak üzere itirazın reddine karar verilmiştir. HMK.nun 337/2.maddesi gereğince, adli yardım talebinin reddi kararına karşı itiraz yoluna başvurulması halinde, itiraz incelemesi neticesinde verilen kararlar kesin olduğundan davalıların karar düzeltme dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Davalıların karar düzeltme dilekçesinin yukarıda açıklanan nedenlerle (REDDİNE), 18/12/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.