Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/5230 Esas 2019/1437 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5230
Karar No: 2019/1437
Karar Tarihi: 05.02.2019

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/5230 Esas 2019/1437 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle öldürme suçundan mahkum edildi ve hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edildi. Dosya incelendi ve sanığın asli kusurlu olduğu tespit edildiği için ceza tayini gerektiği gözetilmeden ceza verildiği belirtildi. Yargılama sonuçları ve deliller göz önünde bulundurularak sair temyiz itirazları reddedildi ancak hükmün eksiklikleri nedeniyle bozulmasına karar verildi. Hapis cezası adli para cezasına çevrildi ve cezanın adli para cezasına çevrilmesi sırasında esas tam gün sayısının gösterilmemesi ve hükmedilen sonuç adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin kanun maddesinin yanlış gösterilmesi nedeniyle hüküm bozuldu. Hüküm aynı kanunun ilgili maddelerine uygun şekilde düzeltilerek onandı. Kararda geçen kanun maddeleri TCK 85/1, 62, 50/1-a ve 52/2'dir. TCK 50/1-a madde cezalandırmanın alt sınırını belirlerken, TCK 52/2 madde ise cezanın taksitlendirilmesine ilişkin hükümleri düzenler.

12. Ceza Dairesi 2017/5230 E. , 2019/1437 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50/1-a, 52/2. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Araştırmalar neticesinde sanığın meydana gelen ölümlü kazada asli kusurlu olduğunun tespit edildiği göz önünde bulundurularak hak ve nasafete uygun şekilde alt sınırdan uzaklaşılmak suretiyle ceza tayini gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak,
1- Sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında esas tam gün sayısınının gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2- Hükmedilen sonuç adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin kanun maddesinin “TCK’nın 52/4 “ yerine “TCK’nın 52/2” olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün “3.” bendi çıkarılarak yerine, “Hükmedilen hapis cezasının, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler göz önünde bulundurularak TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince 605 tam gün adli para cezasına çevrilmesine; TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20,00 TL olarak hesabıyla 12.100,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” yazılması ve taksitlendirmeye ilişkin bentteki kanun maddesinin “TCK’nın 52/4” olarak değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.