5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/16523 Esas 2020/2626 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/16523
Karar No: 2020/2626
Karar Tarihi: 10.03.2020

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/16523 Esas 2020/2626 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın 5607 sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkumiyetine karar veren Asliye Ceza Mahkemesi’nin kararı temyiz edilmiştir. Karar incelendiğinde, adli para cezası ile hapis cezasının birlikte öngörüldüğü hallerde hükmün cezalar bakımından bölünemeyeceği ve adli para cezasının miktarına bakılmaksızın temyizinin mümkün olduğu belirtilmektedir. Sanık hakkında hükmedilen adli para cezasına ilişkin kesinleştirme şerhlerinin hukuken geçersiz sayılarak hükmün tamamına yönelik yapılan incelemede ise, sanığın yüklenen suçu işlediği, mahkûmiyet kararının hukuka uygun olduğu ve adli para cezasının belirlenirken hukuka aykırı davranıldığı belirtilmiştir. Bu nedenle, hükmün, \"TCK'nin 52/2. maddesi uyarınca\" ibaresi yazılmak suretiyle düzeltildikten sonra kısmen uygun bulunarak onanmasına karar verilmiştir. Kararda, Anayasa Mahkemesi’nin TCK'nin 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24/11/2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile ilgili değerlendirme yapıldığı belirtilmiştir. Hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında adli para cezasının bir gün karşılığı bel

19. Ceza Dairesi 2019/16523 E. , 2020/2626 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Hapis cezası ile adli para cezasının birlikte öngörüldüğü hallerde hükmün cezalar bakımından bölünemeyeceği ve adli para cezasının miktarına bakılmaksızın temyizinin mümkün olması nedeniyle sanık hakkında hükmedilen adli para cezasına ilişkin kesinleştirme şerhleri hukuken geçersiz sayılarak hükmün tamamına yönelik yapılan incelemede;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nin 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24/11/2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilmiştir.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin Kanun"a uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Sanık hakkında verilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında adli para cezasının bir gün karşılığı belirlenirken 5237 sayılı TCK"nin 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 322. maddesi uyarınca, hükmün “2. bendindeki "20 TL"den" ibaresinden önce gelmek üzere "TCK"nin 52/2. maddesi uyarınca" ibaresi yazılmak suretiyle, başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye kısmen uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.