23. Ceza Dairesi Esas No: 2015/13524 Karar No: 2015/1416 Karar Tarihi: 11.05.2015
Taksirle yaralama - mala zarar verme - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/13524 Esas 2015/1416 Karar Sayılı İlamı
Özet:
23. Ceza Dairesi'nin 2015/13524 E. ve 2015/1416 K. sayılı kararında, sanığın kendisine ait araçla seyir halindeyken başka bir motorlu araca çarptığı ve olayda yaralanma ve mala zarar verme suçlamalarıyla yargılandığı belirtilmiştir. Adli Tıp Şube Müdürlüğü'nün raporu sonucu, yaralanmanın basit tıbbi müdahale ile tedavi edilebileceği ve kazanın sanığın kusurlu davranışları sonucu oluştuğu tespit edilmiştir. Mahkeme sanığın taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine karar vermiş ancak mala zarar verme suçlamasında beraat etmiştir. TCK'nın 89/1. maddesi gereğince hapis cezası tercih edildiği ancak 50/2. maddesi uyarınca hapis cezasının adli para cezasına çevrilemeyeceği durum gözetilmediği için bozma nedeni yapılmamıştır. Temyiz itirazları reddedilerek, mahkumiyet kararı onanmıştır. Kanun maddeleri ise TCK'nın 89/1 ve 50/2 maddeleridir.
23. Ceza Dairesi 2015/13524 E. , 2015/1416 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Taksirle yaralama, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Olay tarihinde katılan sanık ..."in kendisine ait araçla seyir halinde iken, ..."ya ait motosiklete çarptığı, ..."nun bu olay nedeniyle yaralandığı, olayda; ..."nun Adli Tıp Şube Müdürlüğünce alınan raporda basit tıbbi müdahale ile yaralandığının ve kazanın katılan sanık ... ..."in kusurlu hareketleri ile oluştuğu anlaşıldığından mahkemece sanık ... ..."in taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine ilişkin verilen karar ile sanık ..."nun olay tarihinde katılan sanık ..."in aracına kasten zarar verdiğine ilişkin her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden bahisle verilen beraat kararında bir isabetsizlik görülmemiştir. Hapis cezası ile adli para cezası yaptırımlarının seçenek olarak düzenlendiği TCK"nın 89/1. maddesi gereğince hapis cezası tercih edilerek uygulama yapılmasına rağmen aynı Kanun"un 50/2. maddesi hükmü gereğince hapis cezasının adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan sanık ... müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle beraet ve mahkumiyete ilişkin hükümlerin ONANMASINA, 11.05.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.