Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/6102 Esas 2019/1435 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 50/1-a, 52/2, 4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın eyleminin TCK’nın 89/4. maddesi kapsamında kül halinde değerlendirilebileceği, meydana gelen kazada yaralanması tespit edilemeyen katılan ...’e karşı eylemi olmadığından hakkında beraat kararı verilemeyeceği gözetilerek yapılan temyiz incelemesinde,
Sanık hakkında hükmedilen 7 ay 15 gün hapis cezanın TCK"nın 52/2. maddesi uyarınca günlüğü 25,00 TL’den adli para cezasına çevrilmesi sırasında, hesap hatası yapılarak sonuç cezanın “5.625,00 TL” yerine “4.500,00 TL” olarak eksik tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak,
Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (b-g) bentlerinde yer alan “suçun işlenmesinde kullanılan araçlar" ile "sanığın güttüğü amaç ve saiki” gerekçelerine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1. fıkrasındaki “suçun işlenmesinde kullanılan araç” ile “sanığın güttüğü amaç ve saik” ibarelerinin hükümden çıkarılmak suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.