Yağma ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından sanık ... hakkında yapılan duruşma sonunda; mahkumiyetlerine ilişkin ÜSKÜDAR 3.Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 24/10/2005 tarih 2005/379 Esas ve 2005/384 Karar sayılı hükmün, sanık ... ve savunmanının temyizi üzerine Dairemizin 18/03/2009 gün ve 2006/6466 Esas - 2009/5440 Karar sayılı ilamı ile Onama ve Düzeltilerek Onama yolundaki kararlarına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04/01/2017 gün ve KD-2016/352400 sayılı yazısı ile itiraz kanun yoluna başvurulması üzerine, Dairemizin 13/03/2017 tarih, 2017/11 D.İş sayılı ara kararı gereğince itirazın kabulü ile sanık ... hakkında yağma suçundan verilen onama, 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan verilen düzeltilerek onama kararının kaldırılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 31/03/2006 tarih ve 6-2006/51847 sayılı tebliğnamesinin sanığa usulüne uygun olarak 05/04/2017 tarihinde tebliğ edildiği anlaşılmakla, söz konusu dosya yeniden okunarak gereği görüşülüp düşünüldü.

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A


I-Sanık ... Arat hakkında yağma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;

5237 Sayılı TCK’nın 150. maddesinin 2. fıkrasındaki “malın değerinin azlığı” kavramının, 765 sayılı TCK’nın 522. maddesindeki hafif ve pek hafif ölçütleriyle, her iki maddenin de cezadan indirim olanağı sağlanmak dışında benzerliği bulunmadığı, “değerin azlığı” nın 5237 sayılı Yasaya özgü, ayrı ve yeni bir kavram olduğu, Yasa koyucunun amacı ile suçun işleniş biçimi, olayın özelliği ve sanıkların kastı da gözetilmek suretiyle, daha çoğunu alabilme olanağı varken, yalnızca gereksinimi kadar ve değer olarak da gerçekten az olan şeylerin alınması durumunda, yasal gerekçeleri de açıklanarak uygulanabileceği gözetilmeden, yağmaya kalkışma eyleminde koşulları oluşmadığı halde aynı Yasanın 150/2. maddesiyle cezadan indirim yapılması, karşı temyiz bulunmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanık ... ve savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğname gibi ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında ruhsatsız silah taşıma suçu nedeniyle kurulan hükme yönelik temyiz incelemesine gelince;

Kasıtlı suçtan hükümlülüğü bulunan sanık hakkında, hükümden sonra 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren, 5728 sayılı Yasanın 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nun 231. maddesinin uygulama olanağı bulunmadığı anlaşılmakla yapılan incelemede;

765 sayılı TCK’nın 40. maddesi yerine, 5237 sayılı Yasanın 63. maddesinin uygulanması suretiyle karma uygulama yapılması, sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamış,

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

Sanık hakkında hüküm kurulurken 5252 sayılı Yasanın 5/2. maddesi uyarınca temel adli para cezasının 450 TL olması gerektiğinin düşünülmemesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında hükmolunan 489 TL adli para cezasının 450 TL’ye indirilmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/04/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.