7. Ceza Dairesi Esas No: 2019/5499 Karar No: 2021/15639 Karar Tarihi: 23.11.2021
5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/5499 Esas 2021/15639 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyiz edilmesi sonrasında, ceza davasının temyiz eden tarafın lehine bozulması kararının verildiği okunuyor. Sanık hakkında 5607 sayılı Yasa'ya muhalefet suçlaması yapılmış ve yerel mahkemece beraat hükmü verilmiştir. İdaresi vekili, sanığın cezalandırılması gerektiğine karar verilmesi gerektiğine dair talepte bulunmuş, ancak temyiz mercii sanık hakkında yeterli delil olmadığına karar vererek beraat hükmünü onamıştır. Ancak, sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte olan 5607 sayılı Yasa'ya muhalefet suçlaması dikkate alındığında, belirli kanun maddelerine uygun olmadığını belirtmişlerdir. Sanık lehine yapılan yeni düzenlemeler, uygulama aşamasında etkin pişmanlık hükümlerinin yerine getirilmesi gerektiği ve takdiri indirim yapılması durumunda ilgili yasa maddelerinin kullanılması gerektiği belirtilmiştir. Kararda, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi, 7242 sayılı Yasa'nın 63. maddesi ve 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrasının yasal koşullarının yerel mahkeme tarafından saptanması gerektiği durumlar da açıkça belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak 5607 sayılı Yasaya ilişkin olan 3/18
7. Ceza Dairesi 2019/5499 E. , 2021/15639 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet ...
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü; I-Katılan ... İdaresi vekilinin temyizi üzerine sanık ... hakkındaki beraat hükmünün incelenmesinde; Yapılan yargılamaya, elde edilen delillerin mahkumiyete yeterli olmamasına, mahkemenin soruşturma sonunda oluşan inanç ve takdirine, hükmün gerekçesine göre, katılan ... İdaresi vekilinin "sanığın cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiğine" ilişkin ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASI, II) Sanık ..."nın temyiz istemine göre yapılan incelemede; 1)Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi, 2) Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu, 3) 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine aykırı olarak hükmedilen cezada takdiri indirim yapılmasında uygulanan yasa maddesinin ilgili fıkrasının gösterilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23/11/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.