11. Hukuk Dairesi 2019/2954 E. , 2020/971 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 25/12/2017 tarih ve 2016/248 E.- 2017/522 K. sayılı kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 08/05/2019 tarih ve 2018/571 E.- 2019/535 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “CAPİTOL” ve “CAPİTOL” esas unsurlu 1998 yılından itibaren kullanılan 14 adet markanın sahibi olduğunu, davalı şirketin 2014/49486 numarası ile “CAPİTOL” ibareli markanın 03, 05, 16 ve 21. sınıflarda adına tescili için davalı Kuruma başvuruda bulunduğunu, başvuruya yaptıkları itiraz üzerine Markalar Dairesi Başkanlığı’nın başvurudan 16. sınıf emtiaları çıkardığını, başvurudan tüm emtiaların çıkartılması için karara karşı yaptıkları itirazın bu kez YİDK’in 29/04/2016 tarih 2016-M-4528 sayılı kararı ile kısmen kabul edilerek marka başvurusundan “ütü masaları ve kılıfları, çamaşır kurutmalıkları, elbise askıları” emtialarının çıkarıldığını, başvurunun kalan 03. ve 05. sınıflarda tescil işlemlerinin devam ettiğini, başvuru kapsamında kalan diğer emtialar açısından da YİDK kararının iptali gerektiğini, markaların benzer olduğunu, müvekkilinin markalarının tanınmış olduğunu, markalar arasında sınıfsal benzerlik bulunduğunu, dava konusu markanın müvekkilinin markalarının devamı niteliğinde olduğunu, davalı şirketin kötü niyetli olduğunu, “CAPİTOL” ibaresinin aynı zamanda müvekkilinin ticaret ünvanının asli unsuru olduğunu ve bu nedenle korunması gerektiğini ileri sürerek, YİDK’in 29/04/2016 tarih 2016-M-4528 sayılı kararının iptaline, davalı şirketin 2014/49486 sayılı markasının tescili istenilen tüm sınıflar bakımından hükümsüzlüğü ve sicilden terkinine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Kurum vekili, davalı şirketin başvurusu kapsamındaki emtialar açısından benzerlik ve iltibas ihtimali bulunmadığını, çifte benzerliğin söz konusu olmadığını, davacının markalarının tescil işlemleri devam eden emtialar açısından tanınmışlık sebebiyle 556 sayılı KHK 8/4 maddesindeki şartların gerçekleşmesini gerektirecek bir durum bulunmadığını, bu yönde delil sunulmadığını, kötü niyet iddialarının da dayanaktan yoksun olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkilinin “CAPİTOL” ibaresini ilk olarak 25/01/1994 tarihinde 94/000831 sayılı marka başvurusu ile tescil ettirdiğini, müvekkilinin markayı davacıdan önce tescil ettirip kozmetik ve temizlik ürünlerinde kullanmaya başladığını, markanın uzun zamandır müvekkili tarafından yoğun ve yaygın bir şekilde kullanılıp markaya ayırt edicicilik kazandırıldığını, bu nedenle marka üzerinde müvekkilinin üstün ve kazanılmış hakka sahip olduğunu, markalar arasında işaretsel ve sınıfsal benzerlik bulunmadığını, davacının 35. sınıftaki hizmetlerde tescilli markalarının genel biçimde ifade edilmiş olup, hangi malın veya malların perakendeciliğine yönelik olduğunun özel olarak belirtilmediğini, davacı şirketin sicilden kayıt iştigal konusunda 03 ve 05. sınıf ürünlerin ticaretinin yer almadığını, kötü niyet iddialarının dayanaksız olduğunu, davacının markalarının tanınmış olmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalının "CAPİTOL" ibareli başvurusu ile davacının "CAPITOL" ibareli tescilli markaları arasında görsel, sescil ve anlamsal olarak ortalama tüketicileri iltibas düşürecek bir benzerlik bulunmakla birlikte, tarafların marka kapsamlarının farklı sınıflara ilişkin olması nedeniyle 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesindeki iltibas koşullarının oluşmadığı, ne var ki ortalama düzeydeki tüketici kesimince davacı tarafın "CAPITOL" ibareli markasının, İstanbul"da bulunan Capıtol Alışveriş Merkezine işletmesel köken, idare ve ekonomik anlamda bağlantılı bir işletmenin markası olarak algılanabileceği, bu açıdan davacı markasının tanınmış olduğu, 556 sayılı KHK"nın 8/4 maddesi yönünden davalının farklı sınıflarda yapmış olduğu "CAPİTOL" ibareli marka başvurusu nedeniyle davacın markasının tanınmışlığından haksız yarar sağlanabileceği, itibarına zarar verebileceği veya ayırt edici karakterini zedeleyici sonuçlar doğurabileceği, 556 sayılı KHK"nın 8/4 maddesindeki koşulların davacı yararına oluştuğu, bilirkişi raporunun bu konudaki aksi görüşüne itibar edilmediği gerekçesiyle davanın kabulüne, davalı TPMK YİDK"nın 2016-M-4528 sayılı YİDK kararının dava konusu 2014/49486 başvuru sayılı marka yönünden (itirazın kabul edilmeyen kısımları yönünden) iptaline, diğer davalının 2014/49486 sayılı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.
Karara karşı, davalılar vekilleri tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, davacının itirazına dayanak markalarının tanınmış olduğunun ispatlanamadığı gerekçesi ile davalı TPMK ve davalı ...Ş. vekillerinin istinaf başvurularının kabulü ile Ankara 4. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesinin 25.12.2017 gün ve 2016/248 Esas - 2017/522 Karar sayılı kararının kaldırılmasına, davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 05/02/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.