Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/25129 Esas 2021/15636 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/25129
Karar No: 2021/15636
Karar Tarihi: 23.11.2021

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/25129 Esas 2021/15636 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edildikten sonra yapılan incelemede, sanığın 1 haftalık yasal süresinden sonra temyiz talebinin reddedilmesinin uygun olacağına karar verildi. Ancak, 7226 sayılı Kanun'un geçici 1. maddesi ve 2480 sayılı Cumhurbaşkanlığı Kararı gereği, katılanın temyiz talebi süresinde yapıldığı gözetilerek mahkumiyet hükmü incelendi. Yasanın bazı maddelerine eklenen düzenlemeler sanık lehine olduğu için, ilgili yasal koşulların saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevi yerel mahkemeye ait olmakla birlikte, yerel mahkemenin bu yasal düzenlemeleri gözetmediği için karar bozuldu. Kanun maddeleri: 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nun 317. ve 321. maddeleri, 5607 sayılı Yasanın 3/22. ve 5/2. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 61. ve 63. maddeleri.

7. Ceza Dairesi 2021/25129 E. , 2021/15636 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Nakil aracı hakkında verilen iade kararının 19. Ceza Dairesinin 13/05/2009 tarih, E: 2019/27329, K: 2019/8285 sayılı kararı ile onanarak kesinleştiği gözetilerek yapılan incelemede;
I) Sanık ..."ın temyiz talebine göre yapılan incelemede;
Sanık müdafiine 27/11/2020 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü sanık ..."ın CMUK"nun 310/1. maddesinde öngörülen 1 haftalık yasal süresinden sonra 16/12/2020 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, sanığın temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II) 26/03/2020 tarihinde yürürlüğe giren 7226 sayılı Kanun"un geçici 1. maddesi ve 30/03/2020 tarihinde yürürlüğe giren 2480 sayılı Cumhurbaşkanlığı Kararı nazara alındığında temyiz isteminin süresinde yapıldığı gözetilerek katılan vekilinin temyiz talebine göre mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23/11/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.