MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan mağdure vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihinde on beş yaşından küçük olan mağdurenin velayet hakkına sahip babası müşteki ...’in, kovuşturma evresinde verdiği mahkeme ifadesinde sanıktan şikayetçi olmadığını beyan etmesi karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığı gibi mahkemece verilen katılma kararı da bu hakkı vermeyeceğinden, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık müdafisi ile O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Mağdurenin uzman refakatinde alınan tutarlı beyanı, müşteki ..."in görgüye dayalı ifadesi, tanık anlatımları, sanığın dolaylı ikrarı ile tüm dosya içeriği nazara alındığında, Yenişehir İlçe Jandarma Komutanlığında askerlik görevini yapan sanığın, altı yaşındaki mağdureyi olay günü komutanlık lojmanlarının kazan dairesine "gel sana kuş göstereceğim" diyerek kandırıp götürmesinin ardından mağdurenin pantolonunu çıkarıp cinsel organına dokunması, kendi cinsel organını mağdurenin ağzının kenarlarına sürdükten sonra ağzına sokması, mağdureden dilini çıkarmasını isteyip dilini öpmesi, bu arada müştekinin vaktinde eve gelmeyen mağdureyi merak edip kazan dairesine indiğinde sanığın kucağında oturttuğu mağdureyi dudağından öperken görüp tepki göstermesi üzerine mağdureyi kucağından atarak kaçması şeklinde gerçekleşen olayda sanığın 5237 sayılı TCK’nın 103/2. maddesi gereğince cezalandırılması gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek aynı Kanunun 103/1. maddesi ile hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısı ile sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 17.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.