Resmi belgede sahtecilik - nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/7954 Esas 2020/11341 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/7954
Karar No: 2020/11341
Karar Tarihi: 10.11.2020

Resmi belgede sahtecilik - nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/7954 Esas 2020/11341 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından mahkum edilmiştir. İlk derece mahkemesinden verilen cezanın miktarı göz önünde bulundurularak, istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyizi mümkün olmadığına hükmedilmiştir. Sanığın temyiz itirazları reddedilmiştir.
5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, beş yıl veya daha az hapis cezaları ile adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurularının esastan reddedilebileceği belirtilmiştir. 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi ise, temyiz isteminin reddine ilişkin hükümleri açıklamaktadır.

15. Ceza Dairesi 2020/7954 E. , 2020/11341 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık ..."in temyiz talebinin reddine ilişkin 17/06/2019 tarih, 2018/3478 E. 2019/740 K. sayılı ek karar

Nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümlere yönelik sanığın istinaf başvurusunda bulunmasından sonra, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesi’nin istinaf başvurusunun esastan reddine dair hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesi’nin temyiz talebinin reddine dair verdiği ek karar sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükmolunan cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, temyiz isteminin reddine dair 17/06/2019 tarih, 2018/3478 Esas 2019/740 Karar sayılı ek kararında bir isabetsizlik görülmediğinden; bu karara yönelik sanığın temyiz itirazlarının temyiz isteminin 5271 sayılı CMK’nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE, 10/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.