Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/319 Esas 2015/1396 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
... ilinde faaliyet gösteren.. ünvanlı bir şirkette formen olarak çalıştığını ve şirketin..."da çalıştırmak üzere işçi aradığını ifade ederek, gerekli belgelerin kendisine teslimi halinde yurtdışında iş imkanı sağlayacağı yönünde bilgi yaymak suretiyle ilgi uyandıran sanığın; şikayet dilekçelerinde belirtilen suç tarihlerine göre 2007 yılının Şubat, Mart ayları içerisinde beş ayrı mağdurla görüşüp; yurt dışına anılan şirket vasıtasıyla işçi olarak götürülecekleri vaatlerinde bulunarak mağdurlardan başvuru dosyası oluşturulmak üzere, nüfus cüzdanı, pasaport fotokopileri, sağlık raporları, vesikalık fotograf gibi evrak isteyip alması yanında çeşitli miktarlarda elden ve nakden (belgesiz) paralar aldığı, geçen zaman içinde mağdurları oyalayıcı sözler sarfedip ortadan kaybolması biçiminde gerçekleşen ve bu suretle dolandırıcılık suçunun işlendiği iddia ve kabul olunan somut olayda ;
Sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,
Ancak ;
Sanık temyiz dilekçesinde aynı olayla ile ilgili birden çok kamu davası açılmış olduğunu iddia etmekle, mükerrer cezalandırmanın önlenmesi bakımından mağdurlar ..., ..., ..., ... ve ...’a karşı sanığın yargılandığı başka bir dosya olup olmadığının araştırılarak, başka bir dava var ise dosyaların birleştirilmesi gerekip gerekmediğinin değerlendirilmesi yerine eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
1- Dosya kapsamında mağdur oldukları anlaşılan ..., ..., ..., ... ve ...’a karşı ayrı ayrı gerçekleşen dolandırıcılık eyleminden ötürü sanığın beş defa dolandırıcılık suçundan mahkum edilmesi yerine yazılı gerekçeyle uygulama yeri bulunmayan TCK 43. maddesi uygulanmak suretiyle sanığa eksik ceza tayin edilmesi,
2- TCK’nın 53. maddesinin 3.fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanun"un 326/son madde hükmü uyarınca sonuç ceza miktarı itibariyle sanığın kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 11/05/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.