Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/5340 Esas 2019/1405 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5340
Karar No: 2019/1405
Karar Tarihi: 05.02.2019

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/5340 Esas 2019/1405 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle öldürme suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, temyiz süresinin hüküm fıkrasında yanlış belirtilmesi nedeniyle sanık müdafiinin süresinde temyiz talebinde bulunduğu anlaşılmıştır. Hüküm fıkrasında belirtilen temyiz süresinin yanıltıcı olduğu tespit edilmiştir. Hüküm, bu sebeplerden dolayı bozulmuş ve adli para cezası uygulamasındaki yanlışlıklar düzeltilmiştir.
Kanun maddeleri:
-TCK'nın 85/1, 62,50/4, 52/2-4, 53/6
-7035 sayılı Bölge Adliye ve Bölge İdare Mahkemelerinin İşleyişinde Ortaya Çıkan Sorunların Giderilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 21. maddesi
-5271 sayılı CMK'nın 291. maddesinin 1. fıkrası ve 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi
-1412 sayılı CMUK'un 310. ve 321. maddeleri
-TCK'nın 50/4 ve 50/1-a maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2018/5340 E. , 2019/1405 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62,50/4, 52/2-4, 53/6 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İncelenen dosyada; 05.08.2017 tarihli ve 30145 Mükerrer sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 7035 sayılı Bölge Adliye ve Bölge İdare Mahkemelerinin İşleyişinde Ortaya Çıkan Sorunların Giderilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 21. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 291. maddesinin 1. fıkrasındaki 15 günlük sürenin istinaf mahkemelerine ilişkin temyiz süresini düzenlediği, daha önce Yargıtay incelemesinden geçen dosyalara ilişkin temyiz süresinin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 310. maddesine göre 1 hafta olduğu gözetilmeksizin, hüküm fıkrasında temyiz süresinin 15 gün olarak belirlenmesi suretiyle sanık müdafiinin yanıltıldığı anlaşıldığından, yüzüne karşı verilen 01.03.2018 tarihli hükme ilişkin sanık müdafiinin 14.03.2018 tarihli temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin sanığın kusursuz olduğuna yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak,
Kabule göre de;
2-Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin TCK"nın 50/4 maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi yerine TCK"nın 50/4 maddesi şeklinde gösterilmesi,
3-Hükmedilen taksitli adli para cezasının hangi aralıklarla ödeneceğinin gösterilmeyerek infazda tereddüt yaratılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 4. fıkrasındaki TCK"nın 50/4 ibaresinden sonra gelmek üzere “delaletiyle 50/1-a maddesi” ibaresinin eklenmesi ve yine hükmün 5. fıkrasındaki “aylık eşit taksitler halinde olmak üzere 10 taksitte” ibaresinin “birer ay ara ile 10 eşit taksitte ” şeklinde değiştirilmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.