Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/8296 Esas 2019/9845 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8296
Karar No: 2019/9845
Karar Tarihi: 27.06.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/8296 Esas 2019/9845 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükmü verdi. Dosyada yapılan incelemeler sonucunda, mala zarar verme suçundan verilen adli para cezasına yapılan temyizin mümkün olmadığı belirtildi ve sanığın temyiz istemi reddedildi. Hırsızlık suçuyla ilgili olarak ise, temyiz nedenleri yerinde görülmediği için sanığın temyiz istemi reddedildi ve hükmün tebliğnameye aykırı olarak onaylanmasına karar verildi.
Mala zarar verme suçuna ilişkin olarak 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde gereği, doğrudan hükmolunan adli para cezası hükümlerinin temyizi mümkün değildir.
Hırsızlık suçu ile ilgili olarak ise, gerekçe ve hakimin takdirine göre hükmün tebliğnameye aykırı olmaması durumunda temyiz mümkündür.

17. Ceza Dairesi 2018/8296 E. , 2019/9845 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Karar duruşmasında sanığın cezaevinde bulunduğu ve SEGBİS aracılığı ile duruşmaya katıldığı, kısa kararda sanığın cezaevinde bulunduğu gözetilmeksizin, başvurulacak kanun yollarının süresi, mercii ve şeklinin temyiz süresinin ne zaman başlayacağının eksik belirtildiği, başvuru şekli konusunda sanığın yanıltılmış olduğunun anlaşılması karşısında; temyizin süresinde yapıldığı kabul edilerek yapılan incelemede;
1)Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından,sanık ...’ın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2)Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre, sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 27.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.