MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava dilekçesinde, davalıların binanın ortak yerlerinden olan dava konusu gayrimenkulün dış cephe duvarının tamamen yıkılmak suretiyle camekan yapıldığını, davalılardan Hakan"ın diğer maliklerin rızası alınmadan burayı fırın olarak kullandığını, kat maliklerinin kararı olmadan mesken olan yerin iş yeri olarak kullanılamayacağını ve dış cephe duvarının yıkılıp camekan yapılamaycağını beyanla dava konusu taşınmazın eski hale getirilmesini, davalı kiracı Hakan"ın tahliyesini, taşınmazın iş yeri olarak kullanılması ve camekan yapılması nedeniyle davacının taşınmazında meydana gelen 25.000.-TL değer kaybının davalılardan tahsili istenilmiştir.
Mahkemece davacının, davalı ... hakkında açtığı tahliye davasının vazgeçme nedeniyle reddine, davacının, davalı ... hakkında açtığı, İstanbul ili, ... İlçesi, ... köyü, 411 ada, 2 parsel,...blok, zemin kat, f giriş 2 nolu bağımsız bölüm numaralı taşınmazın mesken olarak eski hale getirilmesi davasının kabulü ile taşınmazın iş yeri olarak kullanımına son verilerek mesken olarak eski haline iadesine, davacının, davalı ... hakkında açtığı, aynı taşınmazın önündeki camekanın eski haline getirilmesine ilişkin davasının konusuz kaldığı anlaşıldığından karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, hüküm davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Dava müdahalenin meni ve eski hale getirme istemine ilişkindir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak; Mahkemece, davalı tarafa Kat Mülkiyeti Kanununun 33. maddesi hükmü uyarınca uygun süre verilmemesi doğru değil ise de bu eksikliğin giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasının ikinci parağrafının sonunda bulunan “...taşınmazın işyeri olarak kullanılmasına son verilerek mesken olarak eski haline iadesine” cümlesinden sonra gelmek üzere “bu iş için davalıya 15 gün süre verilmesine” ibaresinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nın 438/7. maddesine göre bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 19/02/2018 günü oybirliğiyle karar verildi.