MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 142/2-a maddesinin kişinin malını koruyamayacak durumda olmasından yararlanılarak hırsızlık suçunun işlenmesi halini düzenlediği, bu durumun akli, bedensel veya ruhsal durumdan ileri gelmesi halinde uygulanabileceği, kendi isteğiyle alkol alarak sarhoş olan müştekinin cebinde bulunan cüzdanı içerisindeki para ile yatağın kenarına bıraktığı cep telefonunu çalan sanığın eyleminin bir bütün halinde TCK"nın 142/2-b maddesindeki suçu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/2-a maddesi gereğince hüküm kurulması, her iki bentte öngörülen cezaların aynı olması nedeniyle sonuca etkili görülmediğinden bozma sebebi yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2-Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Sanıkların tüm aşamalarda atılı suçları işlemediklerini beyan etmeleri karşısında, oluşa, dosya içeriğine ve aksi tespit edilemeyen savunmalarına göre; sanıkların atılı hırsızlık suçunu işlediklerine dair, diğer sanık ..."in atfı cürüm mahiyetindeki iddialarından başkaca her türlü şüpheden uzak, mahkumiyetlerine yeter nitelikte, kesin ve inandırıcı delil bulunmaması nedeniyle, sanıklar hakkında atılı suçtan beraat kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 20/06/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.