Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/860 Esas 2017/7108 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tenfiz davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerle davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı vekili Av. ... ile davalı vekili Av.... gelmiş olduğundan duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR-
Davacı vekili,...Asliye Mahkemesi’nin 20. İktisat Dairesi’nce verilen 20.10.2010 tarihli ödeme kararının tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, söz konusu kararın kesinleşmediğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacı tarafın tenfizini istediği mahkeme kararının verildiği ülkenin usul hukuku kurallarına göre kesinleştiği, bu hususun alınan bilirkişi raporunda da açıklandığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
(1)Her ne kadar davalı vekili mahkeme kararını yetkili mahkemenin ... Asliye Hukuk Mahkemesi olduğundan bahisle temyiz etmiş ise de, dava önce ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nde açılmış olup, mahkemece... Nöbetçi Asliye Ticaret Mahkemesi’ne görevsizlik kararı verilmiş, iş bu karar temyiz edilmeksizin kesinleşmiştir. En son ...Nöbetçi Asliye Hukuk Mahkemesi’ne yönelik olarak verilen görevsizlik kararı davalı vekilince temyiz edilmediğinden ve bu karar kesinleştiğinden davalı vekilinin bu yöne ilişkin temyiz itirazının reddi gerekmiştir.
(2)Tenfizi istenilen yabancı mahkeme kararı belirli bir alacağın tahsiline yönelik olduğundan 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 4. maddesine göre tenfiz davası nisbi harca tabidir. O halde mahkemece tenfizi istenilen karardaki alacak miktarının dava tarihindeki Türk Lirası karşılığı tespit ettirilip, 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 28/a ve 32. maddeleri gözetilerek, davacı vekiline bu miktar üzerinden harcın tamamlanması konusunda kesin süre verilerek sonucuna göre bir işlem yapılması gerekirken, eksik harç ile yargılamaya devam edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ: Yukarıdaki (1) nolu bend uyarınca davalı vekilinin yetkiye yönelik temyiz itirazının reddine, (2) nolu bend uyarınca hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, vekili Yargıtay duruşmasında hazır bulunan davalı yararına takdiren 1.480,00 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya ödenmesine, peşin harcın istek halinde iadesine, 18/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.