MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz, beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın, şuç tarihinden önce yanında çalışmaya başlayan katılana eğitim verdiği sırada muayyen gününde olup olmadığını sorup böyle günlerde olması halinde kendisine söyleyebileceğini belirtmesi, zaman zaman cinsellik içeren sözler sarf ettiği sırada katılanın koluna, sırtına ve vücudunun değişik yerlerine dokunup son olarak olay günü katılanın kalçasına dokunması şeklindeki oluşa uygun kabul karşısında, eylemlerin bütün halinde zincirleme olarak sarkıntılık suretiyle cinsel saldırı suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı ve cinsel taciz suçlarından ayrı ayrı hükümler kurulması,
Kabule göre de;
Hükümlerden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi ve 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan hususlar nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.