Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11919 Esas 2019/19826 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Mağdurun basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaralanması nedeniyle hükmün gerekçesinde sanık hakkında iddianamede gösterilmeyen TCK"nin 86/1. maddesinden ek savunma hakkı verilerek alt sınırdan hüküm kurulduğu belirtildiği halde hüküm fıkrasında TCK"nin 86/2. maddesinin uygulanması suretiyle hükümde karışıklığa neden olunması,
2) Mağdur hakkında İnegöl Devlet Hastanesi Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahi Uzmanınca düzenlenen 26.05.2015 tarihli raporda "sol zygomatik bölgede 2 cm., sol üst göz kapağında 1 cm."lik... Sütüre kesi alanı mevcut, ... Sütüre kesi alanlarının sabit ize neden olup olmadığı 6 ay sonra yapılan muayene sonucu tekrar değerlendirilmesi uygun olur" şeklinde değerlendirmede bulunulmasına rağmen mağdur hakkında sabit iz yönünden rapor aldırılmadığı ve bu haliyle mağdurun yaralanması hakkında düzenlenen raporların hüküm kurmaya elverişli olmadığı anlaşılmakla, mağdurun tüm tedavi evrakları ve raporlarıyla birlikte en yakın Adli Tıp Şube Müdürlüğüne sevkinin yapılarak, yaralanmasının niteliğine ilişkin olarak yeniden raporunun aldırılmasından sonra sanığın hukuki durumunun belirlenmesinin gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yetersiz rapora dayanılarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
3) İlk haksız hareketin kimden kaynaklandığının belli olmaması gerekçesiyle sanık lehine TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasında, ilk haksız hareketin tespit edilememesi nedeniyle TCK"nin 3. maddesi uyarınca orantılılık ilkesi dikkate alınarak (1/4) oranında indirim yapılması gerekirken, sanık hakkında (1/2) oranında indirim yapılmak suretiyle eksik ceza tayini,
4) 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde; “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 05.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.