Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/13884 Esas 2021/261 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/13884
Karar No: 2021/261
Karar Tarihi: 19.01.2021

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/13884 Esas 2021/261 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir çocuk hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından hüküm vermiştir. Mala zarar verme suçundan verilen adli para cezasına yönelik temyiz istemi reddedilmiştir. İş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan yapılan temyiz itirazları reddedilmiştir. Hırsızlık suçundan yapılan temyiz itirazları ise kabul edilmiş ve hükmün bozulması kararlaştırılmıştır. Hüküm bozulduktan sonra yapılacak kararda CMUK'nın 326/son maddesi göz önünde bulundurulacaktır.
Kanun maddeleri:
- 6217 sayılı yasa, 31.03.2011 tarihinde yürürlüğe girdi.
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun geçici 2. maddesi, doğrudan tahliye kararlarına yönelik hükümler içermektedir.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 145. maddesi, hırsızlık suçunu tanımlar.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-h ve 143. maddeleri, hırsızlık suçu için ceza miktarını düzenler.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesi, ceza miktarının belirlenmesi için indirimler öngörür.
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu, temyiz ve istinaf yargılamalarını düzenler.

2. Ceza Dairesi 2020/13884 E. , 2021/261 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik yapılan incelemede;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II-Suça sürüklenen çocuk hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
III-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.Ancak;
1-Suça sürüklenen çocuğun iş yerinden 1 adet küçük radyo aldığı olayda, söz konusu radyonun değeri tespit edilerek sonucuna göre suça sürüklenen çocuk hakkında, 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesinin uygulama koşullarının tartışılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabule göre de;
Suça sürüklenen çocuk hakkında kurulan hükümde, TCK’nın 142/2-h, 143. maddelerince tayin olunan 7 yıl 6 ay hapis cezasından , aynı Kanun’un 31/3. maddesi gereğince 1/3 oranında indirim yapılırken 5 yıl hapis cezası yerine 4 yıl 12 ay hapis cezası olarak, bu cezadan da 62. madde gereğince 1/6 oranında indirilmesi sırasında cezanın 4 yıl 2 ay hapis cezası yerine, 3 yıl 14 ay hapis cezası olarak eksik belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 19/01/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.