Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/9654 Esas 2019/9835 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9654
Karar No: 2019/9835
Karar Tarihi: 26.06.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/9654 Esas 2019/9835 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık Özcan İleri, hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum edilmiştir. İtirazları ret edilen sanığın eski hale getirme talebi ve temyiz istemi yapılmıştır. Yargıtay Ceza Genel Kurulu kararlarına göre, eski hale getirme talebi ve temyiz isteminin birlikte verilmesi durumunda karar verme yetkisi Yargıtay'ın ilgili dairesine aittir. Mahkeme, sanığın temyiz istemini yasal süreyi geçtikten sonra kabul etmeyeceği için eski hale getirme isteğini de reddetmiştir. Kanun maddeleri olarak CMK'nun 42/1 ve 310/1, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1 ve 1412 sayılı CMUK'nun 317'inci maddeleri uygulanmıştır.

17. Ceza Dairesi 2019/9654 E. , 2019/9835 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece hükümlü hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler ile eski hale getirme ve temyiz istemlerinin reddine ek karar temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 27/11/2010 tarih, 2011/274-300, 06/12/2008 gün, 144-234, 23/09/1974 tarih, 224-408 ve 16/04/1973 gün, 213-345 Esas ve Karar sayılı kararlarında da belirtildiği üzere ve 5271 sayılı CMK"nun 42/1. maddesinin “Süresi içinde usul işlemi yapılsaydı, esasa hangi mahkeme hükmedecek idiyse, eski hale getirme dilekçesi hakkında da o mahkeme karar verir” şeklindeki düzenleme gözetildiğinde, sanık Özcan İleri tarafından verilen dilekçelerin eski hale getirme ve temyiz talebi niteliğinde bulunduğu, temyiz dilekçesi ve eski hale getirme talepli istemin birlikte verilmesi halinde, karar verme yetkisinin Yargıtay"ın ilgili dairesi olduğu, bu nedenle mahkemenin 27/07/2015 tarihli ek kararın yok hükmünde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Mahkemece 02.02.2015 tarihli kararın sanığın yüzüne karşı usulünce tefhim edildiği, yasa yollarında yanıltma olmadığı, bu nedenle tefhim ile temyiz süresinin başladığı, sanığın hükümleri, CMUK"nun 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 16/07/2015 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, eski hale getirme konusundaki iddiaları yerinde görülmeyen sanık ...’ün eski hale getirme istemi ile yasal süreden sonraki temyiz isteminin, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, 26.06.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.