MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet...

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen karar yargılama aşamasında yapılan sorgusu sırasında belirttiği adresine tebliğe çıkarılmayarak farklı bir adrese 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 35. maddesi hükmüne göre tebliğ edilmiş olması usul ve Kanun"a aykırı olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın temyiz talebinin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın, ...Adliyesinde çalıştığına dair yalan söyledikten sonra bu duruma inanan katılanı, adliyede servis işi yapmak üzere işe yerleştireceği vaadinde bulunarak sözde yapacağı işlemler karşılığında katılandan muhtelif zamanlarda ve havalesi yoluyla para alarak haksız menfaat temin ettiğinin iddia edildiği olayda;
Oluşa, sanığın savunmalarına, katılanın aşamalardaki beyanlarına, ödeme makbuzlarına ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın, bu şekilde gerçekleştirdiği sabit görülen eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca sanığın belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasının kasten işlenen suçtan dolayı, hapis cezası ile cezalandırılmanın kanuni sonucu olması ve bu hususun infaz aşamasında gözetilmesinin mümkün bulunması nedeniyle belirtilen husus bozma nedeni yapılmamış ve 5237 sayılı TCK"nın 52/2. madde ve fıkralarında yer alan ölçütler nazara alınmak suretiyle temel cezanın tayin edilmesinin hakimin takdirinde olduğu ve sanığın dosyaya yansıyan ekonomik durumu ve diğer şahsi halleri dikkate alınarak bir gün karşılığı adli para cezası miktarının 100 TL olarak takdir edilmiş olması karşısında; gerekçeden yoksun bir biçimde teşdit uygulandığı gerekçeleri ile bozma isteyen görüş benimsenmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 11/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.