MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... ... 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 10/03/2016 tarih ve 2016/275-2016/193 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili ile davalı arasında düzenlenen protokol uyarınca verilen teminat mektubunun davalı tarafından kaybedildiğinin bildirildiğini, söz konusu teminat mektubunun 5.310.000,00 TL bedelli olduğunu, protokolde yer alan tüm edimlerin müvekkili tarafından gerçekleştirilmiş olmasına rağmen, teminat mektubunun davalı tarafından herhangi bir şekilde bankaya sunulacak olması durumunda müvekkilinin telafisi imkansız bir zarara uğrayabileceğini ve hukuken mağdur duruma düşebileceğini ileri sürerek anılan teminat mektubunun kaybolduğunun tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; kaybolduğunun tespiti istenen teminat mektubunun süreli olduğu ve 10/01/2016 tarihine kadar tazmin edilmediği anlaşıldığına göre hukuki değerini yitirmiş bir mektup olduğu, böyle bir mektuba ilişkin talepte bulunma yönünde HMK 114/1-h maddesinde yazılı hukuki yararın gerçekleşmediği, ayrıca eda davası açılması gereken bir uyuşmazlık ile ilgili olarak tespit davası açılmasına hukuken imkan bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve dava konusu teminat mektubunun süresinin dolmuş olmasına, ayrıca davalının 14.01.2016 tarihli yazısı gereğince teminat mektubunun davalıdan başkası tarafından kullanılamayacak olmasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 15/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.