Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2017/1827 Esas 2017/5345 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... Bakanlığı adına ... Muhekamat Müdürlüğü vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 26/02/2008 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 15/06/2016 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalıların diğer temyiz itirazlarına gelince; Dava, 2330 sayılı Yasa uyarınca rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, çıkan çatışmada yaralanan dava dışı polis memuru ..."a 2330 sayılı Kanun kapsamında nakdi tazminat ve tedavi masrafı ödendiğini belirterek, ödenen miktarın rucuan tazminini zarara yol açan ve çatışmada ölen ..."ün mirasçıları olan davalılardan talep etmiştir.
Davalılar ise, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, nakdi tazminat komisyon kararının verildiği tarihte geçerli gösterge ve katsayılar esas alınarak yapılan hesaplama doğrultusunda, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dava konusu tazminat miktarının belirlendiği ... Bakanlığı ... Genel Müdürlüğü Nakdi Tazminat Komisyonunun kararında, zararın nakdi tazminat karar tarihindeki en yüksek devlet memuru brüt aylığının (ek gösterge dahil) yüz maaş tutarının iş gücüne engel bulunan her gün için %1 oranında hesaplanarak ödeme yapıldığı anlaşılmaktadır. Oysa zarar, haksız eylemin meydana geldiği 16/05/2005 tarihinde gerçekleşmiştir. Davalıların sorumluluğu da bu tarihte başladığından tazminatın, haksız eylem tarihindeki miktar esas alınarak belirlenmesi gerekir. Olay tarihinden sonra alınmış karar tarihindeki kıstaslara göre belirlenen tazminatın rücuen tahsiline karar verilmiş olması doğru değildir. Bu nedenle, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA; davalıların diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 04/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.