Sahtecilik - dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/137 Esas 2015/1371 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahtecilik, dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, katılan şirketten satın aldığı aracın bedelinin bir kısmının karşılığı olarak katılana sahte çek vermek suretiyle dolandırıcılık ve sahtecilik suçlarını işlediğinin iddia edildiği olayda;
Oluşa, sanığın savunmalarına, katılanın beyanlarına ve tüm dosya kapsamına göre; katılan şirketten araç satın alan ve aracın satım bedelinin 24.320 TL"lik kısmı için 18.07.2005 keşide tarihli sahte çeki veren sanığın sabit görülen eylemlerinin dolandırıcılık ve sahtecilik suçunu oluşturduğuna yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
1-Resmi belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
) Yargıtay Ceza Genel Kurulun"un 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi kanun koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamasına rağmen, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde tayin edilmesi,
b) Dolandırıcılık suçundan kurulan hükümde; belirlenen gün adli para cezasının para cezasına dönüştürülmesi sırasında uygulama maddesi olarak TCK"nın 52/2. maddesinin gösterilmemesi
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; fakat, bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından, adli para cezasının uygulanmasına ilişkin olarak sırasıyla ""1.200 gün"", “1.000 gün” ve ""20.000 TL"" adli para cezası terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla ""5 gün"", “4 gün” ve "" 80 TL"" adli para cezası ibarelerinin eklenmesi, ayrıca "... adli para cezasının günlüğü takdiren 20 TL den hesap edilerek" cümlesinden önce gelmek üzere "TCK"nın 52/2. maddesi uyarınca" cümlenmesinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/05/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.