5. Ceza Dairesi Esas No: 2013/13762 Karar No: 2015/16277 Karar Tarihi: 16.11.2015
Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/13762 Esas 2015/16277 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir kişinin tefecilik suçuyla suçlandığı davada, sanığın bir kişiye kazanç elde etmek için para verdiği ve tefecilik suçunun tüm unsurlarının oluştuğu sonucuna vararak mahkemece verilen beraat kararını bozdu. Bu karar, TCK'nın 241. maddesi gereğince tefecilik suçunun kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesi yeterli olduğunu belirtiyor. Ayrıca, birden fazla kişiye faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması gerektiği belirtiliyor. Kanuna aykırı beraat kararı verildiği belirtilerek hüküm bozuluyor. Kanun maddesi olarak TCK'nın 241. maddesi ve CMUK'un 321. maddesi belirtiliyor.
5. Ceza Dairesi 2013/13762 E. , 2015/16277 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Tefecilik HÜKÜM : Beraat
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması karşısında; katılan ..."ın aşamalarda değişmeyen anlatımları, bu anlatımları doğrulayan tanıklar ..., ... ve ..."in beyanları, bu beyanlarla uyumlu senet örneği ile aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında önemli miktarlardaki paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına aykırı bulunması hususları birlikte değerlendirildiğinde, sanığın katılana kazanç elde etmek için ödünç para verdiğinin sübuta erdiği ve yüklenen tefecilik suçunun tüm unsurlarıyla oluştuğu gözetilmeden dosya kapsamı, oluşa uygun düşmeyen gerekçeler ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde beraat kararı verilmesi, Kanuna aykırı, katılan Hazine vekili ile katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.