MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : 1) Konya 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/07/2019 tarih ve 2019/415 Esas, 2019/984 Karar sayılı ilamı ile;
Kasten yaralama suçundan CMK"nin 223/2-e maddesi uyarınca beraatine dair kararı.
2) Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 01/07/2020 tarih ve 2019/2181 Esas, 2020/963 Karar sayılı kararı ile;
Cumhuriyet savcısı ve katılan vekilinin istinaf başvurularının kabulü ile anılan beraat hükmünün CMK"nin 280/2. maddesi uyarınca kaldırılarak sanığın TCK"nin 86/2, 86/3-a, 62/1, 53, 58. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair kararı.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 01/07/2020 tarih ve 2019/2181 Esas, 2020/963 Karar sayılı kararının sanık müdafii ile katılan vekili tarafından 5271 sayılı CMK"nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında TCK’nin 86/2 ve 86/3-a maddeleri gereğince cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasında ilk derece mahkemesince sanığın beraatine, Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi tarafından ise sanığın mahkumiyetine karar verildiği, sanık hakkında basit kasten yaralama suçundan verilen kararın türü ve karar tarihi gözetildiğinde 28.02.2019 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren
7165 sayılı kanun ile yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK"nın 286/2-d maddesi uyarınca, ilk defa Bölge Adliye Mahkemesince mahkumiyet kararı verildiğinden, kararın temyiz kanun yoluna tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin duruşma açarak verdiği 01/07/2020 tarih ve 2019/2181 Esas, 2020/963 Karar sayılı kararında düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin; müvekkilinin suçu işlediğine dair delil bulunmadığına, lehe hükümlerin uygulanmadığına, katılan vekilinin; sanığın üst sınırdan ve hiçbir indirim uygulanmadan ceza verilmesi gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine,
Ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Konya 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/04/2015 tarih ve 2015/120 Esas, 2015/251 Karar sayılı ilamında 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesinin uygulanması karşısında, hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK"nin 58 ve 5275 sayılı Kanun"un 108/3. maddeleri uyarınca ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin, katılan vekilinin yerinde görülen temyiz sebeplerinin kabulü ile Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 01/07/2020 tarih ve 2019/2181 Esas, 2020/963 Karar sayılı kararının CMK"nin 302/2. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5271 sayılı CMK"nin 303. maddesi gereğince, hükmün tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin fıkrasında "cezalandırıldığı" ibaresinden sonra gelmek üzere "sanık hakkında bu ilamda da TCK"nin 58. maddesinin uygulandığı" ibaresinin eklenmesi, "maddesi" ibaresinden sonra gelmek üzere "ve 5275 sayılı Kanun"un 108/3. maddesi gereğince ikinci kez" ibaresinin eklenmesi suretiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN DÜZELTİLEREK ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun"un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 304/1. maddesi gereğince Konya 1. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 23.11.2021 gününde oy birliği ile karar verildi.