Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11698 Esas 2019/19797 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11698
Karar No: 2019/19797
Karar Tarihi: 05.11.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11698 Esas 2019/19797 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, bir kavga olayında hangi tarafın ilk haksız hareketi yaptığı belirlenemediğinde şüpheli kalan durumun sanık lehine değerlendirilmesi gerektiği ve haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerektiği belirtilerek, bu prensiplerin gözetilmediği gerekçesiyle mahkumiyet hükmünün bozulmasına karar verildiği belirtilmiştir. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk olduğu ifade edilmiştir. Kanun maddeleri olarak; 5237 sayılı TCK'nin 29. ve 53. maddeleri, Anayasa'nın 141. maddesi ve CMUK'un 321. maddesi gösterilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/11698 E. , 2019/19797 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Tarafların karşılıklı olarak kavga ettikleri olayda, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda taraflar arasında farklı beyanlar bulunduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas, 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine değerlendirilmesi gerektiğinin belirtilmesi karşısında, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Kabule göre de; kasti suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.