MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet, temyiz isteğinin reddi

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, mağdur sanık ..."nün cezaevi aracılığıyla 15/04/2014 tarihinde mahkemeye göndermiş olduğu dilekçesinin cezaevinde bulunması nedeniyle kasten yaralama suçundan verilen adli para cezasını tahliye olduktan sonra ödeme istediğine ilişkin erteleme talebi mahiyetinde olduğu temyiz dilekçesi olmadığı, diğer mağdur sanık ..."nün ise asıl karara yönelik olarak kasten yaralama suçundan hakkında hükmedilen adli para cezasına ilişkin temyiz talebinin olduğu zira dilekçesinin sonunda beraatini talep ettiği, bu talebine ilişkin olarak mahkemenin 10/04/2014 tarihli ek karar ile adli para cezasının kesin nitelikte olması nedeniyle temyizin reddine karar verdiği, ..."nün bu ek kararı da temyiz ettiği, neticeten temyiz incelemesinin sanık ..."nün hakkında kasten yaralama suçundan hükmedilen adli para cezasına ilişkin temyizin reddine dair Ek Kararın temyizine ilişkin olduğu belirlenerek dosya görüşüldü:
İddianamede açıklanan ve hükümde kabul edilen eyleme, tebliğname tarihine, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve sanığın temyiz isteminin hakkında TCK"nın 86/2-3.a maddesi kapsamında kasten yaralama suçundan kurulan adli para cezasına ilişkin temyizin reddine dair ek karara yönelik olduğu ve kasten yaralama suçunun Yüksek 3. Ceza Dairesinin görevine girdiğinden, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine, 04/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.