Yargıtay - Yalan tanıklık ve bu suça azmettirme - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2014/2023 Esas 2014/5123 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/2023
Karar No: 2014/5123
Karar Tarihi: 25.04.2014

Yalan tanıklık ve bu suça azmettirme - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2014/2023 Esas 2014/5123 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık H.K, sanık S.Ş'nin azmettirmesi sonucu silahlı kavga sonucu yaralanması ile ilgili olarak kolluğa müracaat ederek ifade vermiştir. Ancak bu ifadesinin yalan olduğu iddiasıyla yalan tanıklık suçu kapsamında yargılanmıştır. Ancak mahkeme, H.K'nın ifadesinin yalansa bile, S.Ş'nin yalan ifadeye azmettirdiği suçunu oluşturmadığı gerekçesiyle suçsuz olduğuna karar vermiştir. Sanık H.K, aykırılık suçundan da yargılanmıştır ancak mahkeme, bu suçtan zamanaşımı süresinin geçtiğine karar vermiştir. Kararda, yalan tanıklık ve azmettirme suçları hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 267. maddesi referans gösterilmiştir.

9. Ceza Dairesi 2014/2023 E. , 2014/5123 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 9 - 2013/158325
Mahkemesi : İzmir 18. Sulh Ceza Mahkemesi
Tarihi : 19.02.2013
Numarası : 2012/1224 - 2013/142
Suç : Yalan tanıklık ve bu suça azmettirme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık S.. Ş.."nun yaralanması ile sonuçlanan kavgada olay yerinde bulunmayan sanık H.. K.."ın kolluğa müracaat ederek kendisinin E.. B.. tarafından tehdit edildiğini beyan etmesi eyleminden dolayı hakkında 5237 sayılı TCK"nın 267. maddesine aykırılık suçundan zamanaşımı süresince dava açılıp hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
Sanık S.. Ş.."nun azmettirmesi üzerine kolluğa müracaat ederek şikayetçi mağdur sıfatıyla sanık S.. Ş.."nun silahla yaralanması ile sonuçlanan kavgayı gördüğünü iddia ederek olayla ilgili bilgi veren sanık H.. K.."ın eyleminin yalan tanıklık suçunu, sanık S.. Ş.."nun eyleminin de yalan tanıklığa azmettirme suçunu oluşturmadığı gözetilmeden yüklenen suçtan beraatleri yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 25.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.