Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/38364 Esas 2019/22110 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/38364
Karar No: 2019/22110

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/38364 Esas 2019/22110 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalılar arasında işlemiş bir alacağı bulunduğunu iddia ederek dava açmıştır. İlk derece mahkemesi davayı kısmen kabul etmiş ve davalılardan alacak talep edilen tutarın ödenmesine hükmetmiştir. Ancak temyiz incelemesi sonucunda, mahkeme kararının belirli yönlerinin usul ve kanuna uygun olmadığı belirlenmiştir. Hüküm fıkrasının düzeltilerek onanması gerektiği karara bağlanmıştır. Kararda, AAÜT'nin 370/2. maddesi uyarınca davacının vekalet ücreti talebinin reddedilmesine hükmedildiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu (370/2)

22. Hukuk Dairesi 2017/38364 E. , 2019/22110 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : 15. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1-Dosya kapsamının birlikte değerlendirilmesiyle yapılan inceleme sonucunda, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kurallarına göre, İlk Derece Mahkemesi kararının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan yönleri usul ve kanuna uygun görülmüştür.
2- Somut olayda, davalılar arasında muvazaanın varlığı kabul edilmiş olmakla birlikte dava muvazaa iddiasına dayalı alacak (eda) davası niteliğinde olduğundan ve alacak talepleri kanıtlanmadığından davacı lehine ücret takdir edilmemesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması isabetli olmamıştır.
Açıklanan husus bozma sebebi ise de, yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığından, İlk Derece Mahkemesi kararının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 370/2. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda yazılı sebepten İlk Derece Mahkemesi kararının hüküm fıkrasının 3. bendinde yer alan “Davacı taraf kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT"ye göre hesaplanan 1.800,00 TL vekalet ücretinin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin hükümden çıkarılarak yerine “Davacı lehine vekalet ücreti taktir edilmesine yer olmadığına,” sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgililere iadesine, 02.12.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.