MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Çerkezköy 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2010/219 E. – 2010/419 K. sayı ve 20/07/2010 tarihli kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın 28/07/2010 tarihinde kesinleştiği ve yine Çerkezköy 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2010/268 E. – 2011/775 K. sayı ve 13/12/2011 tarihli kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın 02/04/2012 kesinleşmesinden sonra denetim süresi içinde ""tehdit"" suçunu işlediği, bu suçtan yargılanarak 5237 sayılı TCK"nın 106/1. maddesinin 1.cümlesinde tanımlanan suçtan hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın 10/09/2013 tarihinde kesinleşmesi üzerine Çerkezköy 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2010/219 E. – 2010/419 K. sayı ve 20/07/2010 tarihli ve Çerkezköy 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2010/268 E. – 2011/775 K. sayı ve 13/12/2011 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlarının yeniden ele alınması için mahkemesine ihbarda bulunulduğunun anlaşılması karşısında; suça sürüklenen çocuğun denetim süresi içinde işlediği ihbara konu olan Çerkezköy 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 2013/64 E.-2013/1033 K. sayılı mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK"nın 106/1.1.cümlesinde tanımlanan tehdit suçuna ait olduğu ve CMK"nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanunla yapılan değişiklik ile uzlaşma kapsamına alındığının anlaşıldığı, ancak suça sürüklenen çocuğun UYAP"tan alınan adli sicil kaydına göre, 3 yıllık denetim süresi içinde işlediği ve hükmün açıklanmasını gerektiren başka kasıtlı suçlardan kesinleşen mahkumiyetlerinin bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1-Anayasa"nın 141, 5271 sayılı CMK’nın 34, 230, 232 ve 289. maddeleri uyarınca, mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak sağlayacak şekilde açık olması ve Yargıtay’ın bu işlevini yerine getirebilmesi için kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmelerin, suça sürüklenen çocuğun eyleminin ne olduğunun açık olarak gerekçeye yansıtılması gerekirken, bu ilkelere uyulmadan suça sürüklenen çocuk hakkında 20/07/2010 ve 13/12/2011 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara atıfta bulunmakla yetinilerek gerekçeden yoksun olarak hüküm kurulması,
2-Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.11.2018 tarihli ve 2016/6-986 E., 2018/554 K. sayılı içtihadında belirtildiği üzere 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu"nun 35. maddesi ve Çocuk Koruma Kanunu"nun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 20 ve 21. maddeleri uyarınca; fiil işlendiği sırada 15-18 yaş grubu içerisinde bulunan suça sürüklenen çocuğun işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin olup olmadığının takdiri bakımından, sosyal yönden inceleme yaptırılması gerekli olduğu halde, mahkemece sosyal inceleme raporu alınmadan veya alınmaması durumunda gerekçesi kararda gösterilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuğun temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 20/06/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.