Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2015/10478 Esas 2018/2494 Karar Sayılı İlamı

......

Davacılar vekili tarafından, davalılar aleyhine 09.12.2014 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı kurulması istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davaların birleştirilmesine dair verilen 11.02.2015 günlü hükmün ve temyiz dilekçesinin reddine dair verilen 03.06.2015 tarihli ek kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Dava, geçit hakkı kurulması istemine ilişkindir.
Mahkemece aralarında hukuki ve fiili irtibat bulunduğu gerekçesiyle dosyanın ..... 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2013/553 Esas sayılı dosyası ile birleştirilmesine, yargılamaya ..... 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2013/553 Esas sayılı dosyası üzerinden devam edilmesine karar verilmiştir.
Karar, davalılar vekilince temyiz edilmiş; mahkemece, 6100 Sayılı HMK"nın 168. maddesi gereğince davaların birleştirilmesine dair verilen kararın ancak esas hükümle birlikte temyiz edilebileceği gerekçesiyle temyiz isteminin reddine karar verilmiş; davalılar vekili bu kez temyiz isteminin reddine ilişkin 03.06.2015 tarihli ek kararı temyiz etmiştir.
6100 sayılı HMK"nın "Davaların Birleştirilmesi" başlıklı 166. maddesinin 1. fıkrası gereğince, aynı yargı çevresinde yer alan aynı düzey ve sıfattaki hukuk mahkemelerinde açılmış davalar, aralarında bağlantı bulunması durumunda, davanın her aşamasında, talep üzerine veya kendiliğinden ilk davanın açıldığı mahkemede birleştirilebilir. Birleştirme kararı, ikinci davanın açıldığı mahkemece verilir ve bu karar diğer mahkemeyi bağlar.
Aynı Kanunun "Hüküm, hükmün verilmesi ve tefhimi" başlıklı 294. maddesinde açıklandığı üzere; "Mahkeme, usule veya esasa ilişkin bir nihai kararla davayı sona erdirir. Yargılama sonunda uyuşmazlığın esası hakkında verilen nihai karar, hükümdür.
Hüküm, yargılamanın sona erdiği duruşmada verilir ve tefhim olunur."
HMK"nın geçici 3. maddesi gereğince de bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce aleyhine temyiz yoluna başvurulmuş olan kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı HUMK"nın 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacaktır.
HMK"nın 427. maddesinde temyizi kabil kararlar sayılmış olup nihai kararların temyiz edilebileceği belirtilmiştir. Davaların birleştirilmesi kararı nihai kararlardan olmadığından temyizi mümkün değildir.
Öte yandan, HMK"nın 168. maddesi gereğince, aynı yargı çevresinde yer alan aynı düzey ve sıfattaki hukuk mahkemelerinde görülmekte olan davalar yönünden verilen birleştirme ve ayırma hususundaki ilk derece mahkemesi kararlarına karşı istinaf yoluna; bölge adliye mahkemesi kararları hakkında ise temyiz yoluna ancak hükümle birlikte gidilebilir. Şu kadar ki, bu husus tek başına, bölge adliye mahkemesinde hükmün kaldırılarak esastan inceleme; Yargıtayda ise bozma sebebi teşkil etmez. Bu madde hükmüne göre, davaların birleştirilmesine dair verilen kararların temyizi ancak esas hükümle birlikte mümkün ise de, temyiz edenin istemi hakkında esasa ilişkin temyiz incelemesini yapacak Daire tarafından bir karar verilmesi gerekmektedir.
Açıklanan nedenlerle, mahkemenin temyiz isteminin reddine ilişkin 03.06.2015 tarihli ek kararının kaldırılarak davalılar vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle mahkemenin 03.06.2015 tarihli ve 2014/847 Esas, 2015/98 Karar sayılı ek kararın KALDIRILMASINA, davalılar vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere,
29.03.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.