Hırsızlık - Mala Zarar Verme - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/10153 Esas 2016/2508 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/10153
Karar No: 2016/2508
Karar Tarihi: 23.02.2016

Hırsızlık - Mala Zarar Verme - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/10153 Esas 2016/2508 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık ve mala zarar verme suçlamasıyla mahkumiyet kararı verdi. Temyizde, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda gözetilmesi gerektiği kabul edildi. Ancak, sanığın cezasının tamamlanmasına kadar haklarından mahrum bırakılması gerektiği halde, koşullu salıverilen sanığın altsoyu üzerindeki yetkiler açısından bu yasağın uygulanmamasına karar verilmemesi hatalı bulundu. Bu nedenle, hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasıyla ilgili bölümün çıkarılması ve yerine, \"Sanığın, TCK'nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun bırakılması gerektiği ve aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da altsoyu üzerindeki yetkiler açısından yasağın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmayacağı\" hükmünün eklenmesi gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri: TCK'nın 53. maddesi.

22. Ceza Dairesi 2015/10153 E. , 2016/2508 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, Mala Zarar Verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, cezaların türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."un temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK.nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine, “Sanığın, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına,” cümlesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/02/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.