MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Aydın 1. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 09/06/2015 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 26/02/2019 günlü karara karşı davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; davalı vekilinin istinaf isteminin 6100 Sayılı HMK"nun 353/1. fıkra (b-2) bendi gereğince kabulüne, İlk Derece Mahkemesi olan Aydın 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2015/379 Esas - 2019/70 Karar sayılı 26/02/2019 tarihli kararının kaldırılmasına, düzelterek yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle davanın kısmen kabulüne dair verilen 17/03/2020 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
-K A R A R-
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle HMK 355. maddesindeki kamu düzenine aykırılık halleri resen gözetilmek üzere istinaf incelemesinin, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı kuralına uygun biçimde inceleme yapılıp karar verilmiş olmasına, dava şartları, delillerin toplanması ve hukukun uygulanması bakımından da hükmün bozulmasını gerektirir bir neden bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, taksirle yaralama nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davacı vekili; davalının olay tarihinde av tüfeği ile ateş ederek, müvekkili ..."yi yaraladığını, müvekkilinin iş gücü kaybına uğradığını, uzun süren tedaviler nedeniyle manevi zarara uğradığını, diğer davacıların da müvekkili Hüseyin"in annesi ve babası olduğunu, çocuklarının sakat kalması nedenleriyle manevi zarar gördüklerini belirterek fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla davacı ... için 1.000,00 TL maddi, 30.000,00 TL manevi tazminatın, diğer davacılar ... ve ..."nin her biri için
10.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, yargılama sırasında ıslah dilekçesiyle maddi tazminata ilişkin talebini davacı ... için 121.762,00 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili; olay tarihinde müvekkilinin, davacı ve davadışı bir başka arkadaşı ile birlikte av tüfeği ile atış yaptıklarını, olayın kaza sonucu meydana geldiğini belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
İlk Derece Mahkemesince, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davanın kısmen kabulü ile davacı ... için 121.762 TL maddi ve 20.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline, davacılar ... ve ..."nin her biri için 5.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiş, karara karşı davalı vekilinin istinaf yoluna başvurması üzerine Bölge Adliye Mahkemesi’nce davalı vekilinin istinaf isteminin 6100 Sayılı HMK"nun 353/1. fıkra (b-2) bendi gereğince kabulüne, İlk Derece Mahkemesi olan Aydın 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2015/379 Esas - 2019/70 Karar sayılı 26/02/2019 tarihli kararının kaldırılmasına, düzelterek yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle davanın kısmen kabulü ile davacı ... için 97.409,60 TL maddi ve 18.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline, davacılar ... ve ..."nin her biri için 4.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiş, Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, taksirle yaralamadan kaynaklanan cismani zarara dayalı maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Davacılar vekili, müvekkili ...’nin meydana gelen olayda yaralandığı gerekçesiyle geçici ve sürekli iş göremezlik tazminatı talebinde bulunmuş, tazminatın belirlenmesi amacı ile bilirkişiden rapor alınmış, alınan raporda davacı ...’nin olay tarihinden sonraki muhtemel yaşam süresi belirlenmesinde 1931 tarihli PMF yaşam tablosu dikkate alınarak hesaplama yapılmış, mahkemece bu rapor hükme esas alınmıştır.
Gerçek zarar miktarı; hak sahibinin olay tarihindeki bakiye ömrü esas alınarak aktif ve pasif dönemde elde edeceği kazançlar toplamından oluşmaktadır.
Hak sahiplerinin bakiye ömürleri daha önceki yıllarda Fransa’dan alınan 1931 tarihli “PMF” cetvelleri ile saptanmakta ise de; Başbakanlık Hazine Müsteşarlığı, Hacettepe Üniversitesi Fen Fakültesi Aktüerya Bilimleri Bölümü, BNB Danışmanlık, Marmara Üniversitesi ve Başkent Üniversitesi’nin çalışmalarıyla “TRH 2010” adı verilen “Ulusal Mortalite Tablosu” hazırlanmış olup, gerçek zarar hesabı özü itibariyle varsayımlara dayalı bir hesap olup, gerçeğe en yakın verilerin kullanılması esastır. Bu durumda diğer kurumlar ile Yargıtay Daireleri arasında tazminat hesabında birliğin sağlanması açısından ve yine bu tablonun ülkemize özgü ve güncel verileri içermesi de göz önüne alındığında, Dairemizce de tazminat hesaplarında bakiye ömrün belirlenmesinde TRH 2010 tablosunun esas alınmasının güncellenen ülke gerçeklerine daha uygun olacağına karar verilmiştir.
Buna göre temyiz edenin sıfatına göre, davacı tarafından kararın temyiz edilmediği de dikkate alınarak, usuli kazanılmış haklar gözetilerek (tazminata esas alınan gelir, esas alınan asgari ücret yılı, işlemiş/işleyecek dönem tarihleri gibi) davacının muhtemel bakiye yaşam süresinin TRH 2010 Yaşam Tablosu"na göre belirlenmesi suretiyle tazminat miktarının hesaplanması için bilirkişiden ek rapor alınarak oluşacak sonuca göre karar verilmek üzere kararın bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle; temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının HMK 371. maddesi gereğince BOZULMASINA, (1) nolu bentte açıklanan nedenle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, dosyanın bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 16/06/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.