Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/3966 Esas 2019/7533 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3966
Karar No: 2019/7533
Karar Tarihi: 16.04.2019

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/3966 Esas 2019/7533 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, görevi yaptırmamak için direnme suçundan mahkum edilmiştir. Hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde para cezasının ödenmemesi halinde kalan cezanın hapse çevrilmesine karar verilmiştir. Karar, temyiz edildiğinde ise yerinde görülmüştür. Kanunda öngörülen suç tipine uygun olarak nitelendirilen eylemin, sanık tarafından işlendiğine ve vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığına karar verilmiştir. Sanığın eyleminin silahtan sayılan araba ile gerçekleştirilmesi karşısında uygulanması gereken TCK 265/4. maddesi uygulanmamıştır. Ancak adli para cezalarının ödenmemesi halinde kamuya yararlı bir işte çalışma kararı verilebileceği kanun maddesi de göz önünde bulundurularak, hükümde para cezasının ödenmemesi halinde kalan cezanın hapse çevrilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- TCK 6. Madde (Suç oluşturma kriterleri)
- TCK 265/4. Madde (Görevin yapılmasını engelleme)
- 5275 sayılı Kanunun 106/3. Maddesi (Adli para cezalarının ödenmemesi halinde kamuya yararlı bir işte çalışma kararı verilmesi)
- 6545 Sayılı Kanunun 81. Maddesi (Adli para cezalarının ödenmemesi halinde kamuya yararlı bir işte çalışma kararı verilebileceği)

18. Ceza Dairesi 2017/3966 E. , 2019/7533 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanığın görevi yaptırmamak için direnme eylemini TCK"nın 6. maddesi gereğince silahtan sayılan araba ile gerçekleştirmesi karşısında, TCK"nın 265/4. maddesi uygulanmamış ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Hükümden önce yürürlüğe giren 28/06/2014 tarih ve 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca, adli para cezalarının ödenmemesi halinde kamuya yararlı bir işte çalışma kararı verilebilecek olması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde para cezasının ödenmemesi halinde kalan cezanın hapse çevrilmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ... müdafiinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası, tebliğnameye uygun olarak "ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine" ilişkin bölümün çıkarılması suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/04/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.