Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/1607 Esas 2017/3082 Karar Sayılı İlamı

Silahla tehdit, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve eşe karşı kasten yaralama suçlarından Antalya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 11/05/2016 tarihli ve 2016/599 değişik iş sayılı içtima kararı ile 14 yıl 27 ay hapis cezasına hükümlü ...’ın, bu cezasını Burdur E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda infazı sırasında, hükümlünün açık ceza infaz kurumuna ayrılma talebinin reddine ve açık ceza infaz kurumuna ayrılma koşullarını taşımadığının tespitine dair anılan Ceza İnfaz Kurumu İdare ve Gözlem Kurulu Başkanlığının 11/11/2016 tarihli ve 2016/5348 sayılı kararına karşı yapılan şikayetin kabulü ile İdare ve Gözlem Kurulu kararının kaldırılmasına ve hükümlünün açık ceza infaz kurumuna ayrılma koşullarını taşıdığının tespitine ilişkin Burdur İnfaz Hakimliğinin 19/12/2016 tarihli ve 2016/1228 esas, 2016/1357 sayılı kararı ile ilgili olarak;
Burdur İnfaz Hakimliğince, Açık Ceza İnfaz Kurumuna Ayrılma Yönetmeliğinin 6/2-b maddesi uyarınca eşe karşı yaralama fiili nedeni ile mahkum olanların açık cezaevine ayrılmaları için şartla tahliyelerine 3 yıl veya daha az süre kalmış olması gerektiğinin düzenlendiği, hükümlünün içtimaya konu ilamları içerisinde Korkuteli Asliye Ceza Mahkemesince eşe karşı yaralama eylemi nedeni ile verilen 5 ay hapis cezasının bu hükme temas ettiği, diğer hükümlülükler yönünden kısıtlayıcı bir durumun olmadığı, yönetmeliğin açık ceza infaz kurumuna ayrılmayı kısıtlayıcı 6/2-b maddesinin tüm ilamların değil, yalnızca eşe karşı yaralama suçuna ilişkin ilamın infazı süresince geçerli olacağı, içtimaya konu edilen diğer ilamları kapsamayacağından bahisle itirazın kabulüne karar verilmiş ise de;
Hükümlü ...’ın, Antalya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 11/05/2016 tarihli ve 2016/599 değişik iş sayılı içtima kararı ile 14 yıl 27 ay hapis cezasını infaz etmekte olduğu, içtima kararına Korkuteli Asliye Ceza Mahkemesinin 11/12/2014 tarihli ve 2014/323 esas, 2014/492 sayılı ilamı ile eşe karşı kasten yaralama eylemi nedeni ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 86/3-a ve 62. maddesi uyarınca verilen 5 ay hapis cezasının da dahil olduğu, Açık Ceza İnfaz Kurumuna Ayrılma Yönetmeliğinin 6/2-b madesinde yer alan düzenlemede hükümlülerin açık ceza infaz kurumuna ayrılabilmesi için 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 102 ve 103"üncü maddeleri ile, eşe karşı işlenen 82/1-d, 86/3-a ve 96/2-b maddeleri ve 01/03/1926 tarihli ve mülga 765 sayılı Türk Ceza Kanununun 414, 416/1, 418/1. maddeleri ile eşe karşı işlenen 449/1, 456 ve 457/1. maddelerinden mahkûm olanlar ile adli suçlardan hükümlü olup yabancı uyrukluların koşullu salıverilme tarihine üç yıldan az süre kalması gerektiğinin düzenlendiği, aynı Yönetmeliğin 6. maddesinin 3. fıkrasında ise “Birden fazla cezanın toplanarak infazı hâlinde, açık kuruma ayrılmada esas alınacak suç, koşullu salıverilme tarihine en az sürenin arandığı suçtur." şeklinde düzenlemeye yer verildiği her iki madde birlikte değerlendirildiğinde, eşe karşı kasten yaralama suçundan aldığı mahkumiyet hükmünü kapsayan içtima kararı bulunan ve koşullu salıverilmesine 3 yıldan fazla süre bulunan hükümlünün açık ceza infaz kurumuna ayrılma koşullarının oluşmadığı cihetle itirazın reddi yerine kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 13/06/2017 gün ve 94660652-105-15-1991-2017-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Burdur İnfaz Hakimliğinin 19/12/2016 tarihli ve 2016/1228 esas, 2016/1357 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nun 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.