MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 25/03/2011 gününde verilen dilekçe ile kurum zararı nedeniyle alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 06/11/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ile davalı vekili Avukat ... tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1.Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının yerinde bulunmayan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2.Davalının temyiz itirazlarına gelince:
Dava, kurum zararı nedeniyle alacak istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
Davacı, ... ... PTT Merkez Müdürlüğü personeli olan davalının, babası ...’ün 01/06/1994 tarihinden itibaren zorunlu Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunu, 12/08/2008 tarihli dilekçesi ile de süt tevkifatından dolayı geriye dönük tescil için müracaat edildiğini, 06/07/2009 tarihinde yaşlılık aylığı talebinde bulunulduğunun tespit edildiğini, bu duruma karşın davalının, babası ..."ü 2008-2010 yılları içerisinde kuruluşlarında Tedavi Yardım Beyannamesi’nde beyan ettiğini, bu beyan ile ... adına kuruluşlarının bütçesinden usulsüz olarak 36.287,68 TL sağlık harcaması yapıldığını, davalının babasının primleri zamanında ve tam olarak yatırması halinde sağlık yardımından yararlanabilecek durumda olduğunu, prim ödeme işlemini gerçekleştirmemesi nedeniyle kuruma borçlu düşmesi ve bundan ötürü sağlık hizmetlerinden faydalanmamasının kişinin kendi sorumluluğunda olduğunu belirterek, uğradığı zararın giderilmesini istemiştir.
Davalı, babasının tarım sigortalısı olup, sağlık sigortası bulunmadığından 2008-2010 yılları arasında yapılan sağlık harcamalarının Tedavi Yardım Beyannamesi’ne göre davacı kurum tarafından yapıldığını, ancak babasının dava açarak geriye dönük olarak süt tevfikatlarından dolayı hizmet tespiti ile emeklilik başvurusu yaparak davayı kazandığını, bu aşamalarda babasının sağlık sigortası bulunmadığını, tarafından yapılan beyanın gerçeğe aykırı olmadığını belirterek, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, kurum çalışanı olan davalının herhangi bir şekilde sağlık yardımından yararlanamayan kişiler hakkında yararlandırma imkanı bulunup, davalının babasının Bağ-Kur sigortalısı olduğu halde prim yatırmaması nedeniyle, tedavi ve sağlık giderlerinden yararlanamamasının tamamen kendi hatası olduğu gerekçesiyle alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Anayasa’nın 2. maddesinde düzenlenen sosyal devlet: ekonomik, sosyal, kültürel bakımdan, vatandaşın insanca yaşayabilmesi için gerekli olan tedbirleri alan, sosyal barış ve sosyal adaleti sağlamak amacıyla sosyal ve ekonomik hayata müdahaleyi gerekli gören devlettir. Sosyal devlet olmanın unsurlarından başlıcası, herkese insana yakışır asgari bir hayat düzeyi sağlamaya yönelik tedbir almadır.
Devlet Memurlarının Tedavi Yardımı ve Cenaze Giderleri Yönetmeliği’nin Tedavi ve Yol Giderlerinden Yararlanacak Olanlar başlıklı 3. maddesinin c bendinde “Devlet Memurunun bakmakla yükümlü olduğu ve herhangi bir şekilde sağlık yardımından yararlanamayan ana, babası”nın tedavi yardımından yararlanacağı düzenlenmiştir.
Anayasa’nın 2. maddesinde düzenlenen sosyal devlet mükellefiyeti, 10. maddesinde düzenlenen kanun önünde eşitlik ilkesi, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu ve Devlet Memurlarının Tedavi Yardım ve Cenaze Giderleri Yönetmeliği’nin 3. maddesinin c bendi birlikte değerlendirildiğinde; davalının sağlık hizmetlerinden yararlanamayan babasını Tedavi Yardım Beyannamesi’nde beyan etmesi sonucu sağlık harcamalarının davacı tarafından karşılanmasının sosyal devlet ilkesi kapsamında olduğu, hiç sigorta kaydı olmayan ana-babanın faydalanabildiği bir sosyal haktan, sigorta kaydı olup borcu sebebiyle sağlık hizmeti alamayan ana-babanın evleviyetle faydalanabileceği kabul edilmelidir. Aksi takdirde sosyal güvenlik sistemine hiç katkısı olmayan kişiye üstünlük tanımak söz konusu olacaktır. Mahkemece, yapılan ödemelerin sosyal devlet ilkesi uyarınca yapıldığı ve davalının olay tarihinde memur olduğu gözetilerek, davanın reddine karar verilmesi gerekirken kısmen kabulü yerinde olmamış, bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) no’lu bentte gösterilen nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, davacının temyiz itirazlarının (1) no’lu bentte gösterilen nedenlerle reddine ve davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 02/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.