Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/23238 Esas 2019/13437 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/23238
Karar No: 2019/13437
Karar Tarihi: 07.11.2019

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/23238 Esas 2019/13437 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir davada, sanık banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, katılanın uğradığı zararın bir kısmının sanık tarafından ödendiği beyan edilmiştir. Bu nedenle, sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Mahkeme, bu hususu araştırmadığı için, kararın bozulması gerektiği kararına varmıştır.
Kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 245/5. maddesi: \"Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması\"
- Türk Ceza Kanunu'nun 168. maddesi: \"Etkin pişmanlık hükümleri\"
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi: \"Yargılama usulü hukuku\"
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi: \"Bozma kararı\"

8. Ceza Dairesi 2017/23238 E. , 2019/13437 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Katılanın soruşturma aşamasında ve 26.12.2014 tarihli celsede; uğramış olduğu zararının 1000 TL"lik kısmının sanık tarafından ödendiğini beyan etmesi karşısında; sanık hakkında TCK.nın 245/5. maddesi delaletiyle aynı Yasanın TCK.nın 168. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin değerlendirilmesi amacıyla katılanın kısmi ödemeye muvafakatinin bulunup bulunmadığı hususlarının sorularak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması;
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.