Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2014/933 Esas 2014/1112 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/933
Karar No: 2014/1112
Karar Tarihi: 19.02.2014

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2014/933 Esas 2014/1112 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir eser sözleşmesinden kaynaklanan alacak davasında, 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun'un sadece dar kapsamlı mal ve hizmet ilişkilerini kapsadığını ve üst düzey teknoloji ile gerçekleştirilen eser sözleşmelerinin bu yasanın kapsamına girmediklerini belirtmiştir. Bu nedenle, Tüketici Mahkemesi'nin görevsizlik kararı vererek Asliye Hukuk Mahkemesi sıfatıyla bakması gerektiği sonucuna varmıştır. Kararın bozulması ve davalının temyiz itirazlarının incelenmemesi gerektiği hükmedilmiştir.
Kanun maddeleri detaylı açıklama:
-4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun'un 3/e maddesi tüketiciyi \"bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişi\" olarak tanımlamaktadır.
-Üst düzey teknoloji ile gerçekleştirilen eser sözleşmeleri, dar kapsamlı mal ve hizmet ilişkileri dışında kalmaktadır.
-4077 sayılı yasanın amacına aykırı olacağı için istisna sözleşmelerinden doğan ilişkilerin bu yasaya göre uygulanması mümkün değildir.

15. Hukuk Dairesi 2014/933 E. , 2014/1112 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Lüleburgaz 1. Asliye Hukuk Hakimliği (Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla)
Tarihi :09.04.2013
Numarası :2010/517-2013/208

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı 2A Mühendislik San. Tic. A.Ş. vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden dolayı oluşan alacağın tahsiline ilişkindir.
4077 Sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun’un 3/e maddesinde tüketici, “bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişi” olarak tanımlanmıştır. Bu tanımlamaya göre yasa, hazır bir malı veya hizmeti satın alarak onu günlük yaşamında kullanan veya tüketen kişiyi korumaktadır. Bir başka deyişle yasa kapsamına, dar kapsamlı mal ve hizmet ilişkileri olağan tüketim işleri alınmıştır. Aksi bir yorumun kabulü, üst düzey teknoloji ile gerçekleştirilen eser sözleşmesi ilişkilerinin dahi 4077 sayılı yasa kapsamında kalmasını ve bunlardan kaynaklanan uyuşmazlıklara da Tüketici Mahkemelerinde bakılmasını gerektirir ki, bunun yasanın amacına aykırı olduğu açıktır. Buna göre istisna sözleşmesinden doğan ilişkileri de 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun hükümlerinin uygulanması hukuken olanaklı değildir. Nitekim Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 26.2.2003 gün ve 2003/15-127 E., 2003/102 K. sayılı kararında bu husus belirtilmiştir. Somut olayda taraflar arasındaki hukuki ilişki eser sözleşmesinden kaynaklandığından, yerel mahkemece görevsizlik kararı verilerek davaya Asliye Hukuk Mahkemesi sıfatıyla bakılması gerekirken, 4077 sayılı yasa uygulanarak Tüketici Mahkemesi sıfatıyla bakılıp, esası hakkında karar verilmesi yerinde görülmemiş kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalı 2A Mühendislik San. Tic. A.Ş."ye geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 19.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.