Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/12462 Esas 2019/19758 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12462
Karar No: 2019/19758
Karar Tarihi: 05.11.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/12462 Esas 2019/19758 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kasten yaralama suçu nedeniyle verilen hükümlerine yönelik temyiz taleplerini incelerken, açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik katılanın temyiz talebinin kararın temyiz kabiliyeti olmadığı ve sadece itiraz yolu açık olduğu gerekçesiyle itiraz merciine iade edilmesine, diğer suçlara ilişkin cezaların kesin nitelikte olup temyiz edilemez olduğuna ve temyiz isteminin reddedilmesine karar vermiştir. 5271 sayılı CMK'nin 231/12. maddesi gereğince \"Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itiraz edilebilir\" hükmü uyarınca itiraz yolunun açık olduğu, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'na eklenen geçici 2. madde uyarınca verilen kesin nitelikteki cezaların temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/12462 E. , 2019/19758 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Temyiz isteminin reddine dair, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ..."ın temyiz dilekçesinin içeriğinden temyiz taleplerinin sanık sıfatıyla kendisi hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik olduğu anlaşılmakla, bu kapsamla sınırlı olarak inceleme yapılmakla;
1) Sanık ... hakkında katılan ..."a karşı kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik katılanın temyiz taleplerinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nin 231/12. maddesi gereğince “Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itiraz edilebilir” hükmü gereğince kararın temyiz kabiliyeti olmadığından ve ancak itiraz yolu açık bulunduğundan itiraz merciince karar verilmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2) Sanık ... hakkında mağdurlar ..., ..., ... ve ... karşı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanığın temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanık hakkında tayin olunan cezaların, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle hükümlerin, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizinin mümkün olmadığı, bu nedenle temyiz isteminin reddine ilişkin 20.03.2019 tarihli ek kararda usul ve kanuna aykırı bir yön bulunmadığından sanığın bu karara yönelik taleplerinin reddine ve redde ilişkin ek kararın ONANMASINA, 05.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.