Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/12419 Esas 2015/16214 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/12419
Karar No: 2015/16214
Karar Tarihi: 12.11.2015

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/12419 Esas 2015/16214 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Salihli 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nde 2010 yılında görülen Tefecilik suçlamasıyla ilgili olarak verilen karar temyiz edilmiştir. Yerel mahkeme tarafından verilen hükümler incelenmiştir ve sair temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, kararda bazı eksiklikler tespit edilmiştir. Birden fazla kişiye ödünç para verme nedeniyle TCK'nın 43/1. maddesinin uygulanmaması, TCK'nın 52/2. maddesi uyarınca belirlenen adlî para cezalarının takdir edilerek belirlenmemeği, TCK'nın 51/3. maddesi uyarınca denetim süresinin 3 yıl olarak tayini ve TCK'nın 53/1-2-3. maddelerinin uygulanmaması, sanıkların sarfına sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinin ayrı ayrı belirlenerek yükletilmesine karar verilmesi gerektiği nazara alınmadan yargılama giderlerinin sanıklardan tahsiline karar verilmesi, ve kamu davasında kendisini vekille temsil ettiren katılan Hazine lehine avukatlık asgari ücret tarifesi gereğince vekalet ücretine hükmedilmemesi gibi nedenlerle kararın bozulmasına karar verilmiştir. İlgili kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nın 43/1. maddesi, 52/2. maddesi, 51/3. maddesi, 53/1-2-3. maddeleri, 5320 sayılı Kan

5. Ceza Dairesi 2013/12419 E. , 2015/16214 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 4 - 2011/347468
MAHKEMESİ : Salihli 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 24/06/2011
NUMARASI : 2010/380 Esas, 2011/313 Karar
SUÇ : Tefecilik

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda birden fazla kişiye kazanç elde etmek amacıyla ödünç para verildiği mahkemece kabul edildiği halde sanıklar hakkında TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanmaması,
Adlî para cezasının belirlenmesinde bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktara ilişkin uygulama maddesi olan TCK"nın 52/2. maddesinin karar yerinde gösterilmemesi,
Temel ceza alt sınırdan tayin edildiği halde TCK"nın 51/3. maddesi uyarınca denetim süresinin 3 yıl olarak tayini suretiyle çelişkiye yol açılması,
Kasıtlı suçtan kısa süreli olmayan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olan TCK"nın 53/1-2-3. maddelerinin uygulanmaması,
Sanıkların sarfına sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinin ayrı ayrı belirlenerek yükletilmesine karar verilmesi gerektiği nazara alınmadan yargılama giderlerinin sanıklardan tahsiline denilerek CMK"nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Sanıklar hakkında mahkumiyet hükmü kurulmuş olması karşısında kamu davasında kendisini vekille temsil ettiren katılan Hazine lehine Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince vekalet ücretine hükmedilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafii ve katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 12/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.