Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/557 Esas 2020/490 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/557
Karar No: 2020/490
Karar Tarihi: 29.01.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/557 Esas 2020/490 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, dava dışı işçi tarafından müvekkili aleyhine açılan iş davası sonucunda verilen kararın müvekkil ve davalı taraf aleyhine icraya konulduğunu ve müvekkilinin icra dosyasına yaptığı ödemenin ödeme tarihinden itibaren işletilecek faizi ile birlikte davalı şirketten tahsilini talep etmiştir. Davalı ise davanın reddini istemiştir. Mahkeme ise, davacının iddiasını, savunmasını ve tüm dosya kapsamını değerlendirerek davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Ancak, dosyadaki yazılara ve delillere göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir ve hüküm ONANMIŞTIR. Kanun maddeleri olarak ise 492 Sayılı Harçlar Yasası'nın 13/j maddesi gereği davacıdan harç alınmaması kararlaştırılmıştır.

23. Hukuk Dairesi 2019/557 E. , 2020/490 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki rücuen alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili; dava dışı işçi tarafından müvekili aleyhine açılan iş davası sonucunda verilen kararın müvekkili ve davalı taraf aleyhine icraya konulduğunu ,müvekkili kurum tarafından icra dosyası borcunun ödendiğini, icra dosyasına konu alacaklardan davalının sorumlu olduğunu ileri sürerek, müvekkilinin icra dosyasına yaptığı ödemenin ödeme tarihinden itibaren işletilecek faizi ile birlikte davalı şirketten tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; usul ve yasaya göre kıdem tazminatı ve yargılama ve diğer giderlerden işçinin davalının bünyesinde çalıştığı dönem itibariyle sorumlu olduğu, yıllık izin ücret alacağından da son işveren olduğundan davalının tamamından sorumlu olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 Sayılı Harçlar Yasası"nın 13/j maddesi gereğince davacıdan harç alınmamasına karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 29.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.