Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/6826 Esas 2018/203 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi"nce verilen 18/03/2015 gün ve 2014/223 - 2015/90 sayılı kararı onayan Daire"nin 29/02/2016 gün ve 2015/7963 - 2016/2119 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin tanınmışlık vasfı taşıyan ve ticaret unvanının ayırıcı eki olan “GARANTİ” ibareli tescilli markaların sahibi olduğunu, müvekkilinin bu markalarının tanınmışlığından haksız yarar sağlayacak ve itibarını zedeleyecek şekilde davalı tarafından 2012/81993 kod numaralı, “Çekiç Turizm Garanti Kongre+Şekil” ibareli, 39, 41 ve 43. sınıfta yer alan ürün ve hizmetleri içeren marka tescil başvurusunda bulunulduğunu, başvurunun ilanı üzerine marka ve ticaret unvanına iltibas ve tanınmışlık vakıalarına dayalı olarak itiraz edildiğini, itirazlarının önce markalar dairesi ve nihai olarak da YİDK tarafından reddedildiğini ileri sürerek hukuka aykırı kurum kararının iptaline ve davalı adına tescilli markanın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, kurum tarafından yapılan işlemlerin usul ve yasaya aykırı olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkilinin başvuru markası ile davacı markaları arasında karıştırma ve ilişkilendirme olamayacağını, ayrıca davacı markalarının tanınmışlığından yararlanma olgusunun gerçekleşmeyeceğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; davacının bankacılık sektöründe ticari faaliyette bulunduğu, davacının unvanının da ayırıcı unsurunu oluşturan ve bankacılık hizmetinin sunumunda kullandığı “GARANTİ BANKASI” ibareli markasının tanınmışlık vasfı bulunduğu, ancak davacının tanınmışlık vasfı taşıyan markasının kapsamında davalı başvurusundaki hizmetlerin bulunmadığı, buna karşılık davacının tanınmışlık vasfı olmayan “GARANTİ LOUNGE”, “GARANTİ SHUTTLE” ve “GARANTİ ZONE” ibareli markalarının kapsamında başvuru markasındaki hizmetlerin bulunduğu, ancak “GARANTİ” ibaresinin ayırt edici karakterinin son derece zayıf olduğu, başvurunun sadece “GARANTİ” ibaresinden oluşmadığı ve tıpkı davalı markalarında olduğu gibi farklı sözcük ve şekilleri içerdiği, bu haliyle her iki tarafın anılan tanıtım işaretlerini marka olarak eş zamanlı kullanımları sırasında bir iltibas doğmayacağı, YİDK kararının yerinde olduğu gerekçesiyle, davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 14,00 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 314,79 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 11/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.