Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2013/1866 Esas 2014/1069 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/1866
Karar No: 2014/1069
Karar Tarihi: 18.02.2014

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2013/1866 Esas 2014/1069 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Hukuk Dairesi'nin 2014/1069 K. numaralı kararı, bir eser sözleşmesinden doğan alacak davasına ilişkindir. Tüketici, 4077 Sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun'un 3/e maddesi uyarınca, bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel bir kişidir. Kanunun bu tanımı kapsamındaki dar mal ve hizmet ilişkileri için tüketici koruması sağlandığı belirtilmektedir. Eser sözleşmesi ise bu tanımın dışında kalan ve özel düzenlemelere tabi olan bir sözleşme türüdür. Bu nedenle, eser sözleşmesinden kaynaklanan uyuşmazlıkların Tüketici Mahkemelerinde çözümlenemeyeceği ve Asliye Hukuk Mahkemelerinin görevli olacağı vurgulanmıştır. Kararda 4077 Sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun'un 3/e maddesi detaylı olarak açıklanmıştır.

15. Hukuk Dairesi 2013/1866 E. , 2014/1069 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :İstanbul 3. Tüketici Mahkemesi
Tarihi :11.12.2012
Numarası :2011/629-2012/989

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, eser sözleşmesinden dolayı oluşan alacağın tahsiline ilişkindir.
4077 Sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun’un 3/e maddesinde tüketici, “bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişi” olarak tanımlanmıştır. Bu tanımlamaya göre yasa, hazır bir malı veya hizmeti satın alarak onu günlük yaşamında kullanan veya tüketen kişiyi korumaktadır. Bir başka deyişle yasa kapsamına, dar kapsamlı mal ve hizmet ilişkileri olağan tüketim işleri alınmıştır. Aksi bir yorumun kabulü, üst düzey teknoloji ile gerçekleştirilen eser sözleşmesi ilişkilerinin dahi 4077 Sayılı Yasa kapsamında kalmasını ve bunlardan kaynaklanan uyuşmazlıklara da Tüketici Mahkemelerinde bakılmasını gerektirir ki, bunun yasanın amacına aykırı olduğu açıktır. Buna göre istisna sözleşmesinden doğan ilişkileri de 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun hükümlerinin uygulanması hukuken olanaklı değildir. Nitekim Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 26.2.2003 gün ve 2003/15-127 E., 2003/102 K. sayılı kararında bu husus belirtilmiştir. Somut olayda taraflar arasındaki hukuki ilişki eser sözleşmesinden kaynaklandığından, davada Asliye Hukuk Mahkemesinin görevli olması nedeniyle yerel mahkemece görevsizlik kararı yerine esas hakkında karar verilmesi yerinde görülmemiş kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 18.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.